نقش عوامل فردی اجتماعی و اقتصادی در سرطان دهانه رحم

مقدمه: سرطان مهاجم دهانه رحم از شایعترین علل مرگ ناشی از سرطان های دستگاه تناسلی زن است که می توان با شناخت عوامل خطر و کنترل آنها میزان بروز و مرگ و میر ناشی از آن را کاهش داد. با توجه به تفاوت های اقتصادی، اجتماعی و فعالیت جنسی جامعه ایران وو سایر کشورها، این مطالعه به منظور بررسی عوامل فردی اجتماعی و اقتصادی در زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم انجام شد.   روش کار: این مطالعه مقطعی روی ۵۰ بیمار مبتلا به سرطان دهانه رحم بستری در مرکز آموزشی درمانی الزهرا تبریز (گروه بیمار) و ۲۰۰ نفر زن سالم گروه شاهد در سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۷ انجام شد. مشخصات فردی، اجتماعی و اقتصادی دو گروه به کمک یک فرم جمع آوری و با آزمون های تی مستقل، من ویتنی یو، مجذور کای و رگرسیون لوجستیک به کمک نرم افزار SPSS (نسخه ۱۶) تحلیل شد.   یافته ها: خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در سن بالای ۵۰ سال (۳۳/۱=OR)، در زنان دارای شوهران سیگاری (۴۵/۱=OR) و در سطح پایین در آمد شوهر (۳۲/۱=OR) افزایش نشان داد. سن پایین ازدواج (۰۵/۰p<)، تعداد پاریتی ۵ و بالاتر (۰۵/۰p<)، سن پایین اولین زایمان (۰۵/۰p<) و دفعات زیاد ازدواج (۰۵/۰p<) با افزایش خطر سرطان دهانه رحم همراه بود. سابقه مصرف کاندوم ۷۰% و انجام پاپ اسمیر ۹۰% اثر محافظتی در ایجاد بیماری نشان داد   نتیجه گیری: با توجه به عوامل فردی اجتماعی و اقتصادی دخیل به عنوان عوامل خطر برای ایجاد سرطان دهانه رحم، تدوین برنامه های آموزشی و تشویق به شرکت در برنامه های غربالگری به وبژه برای زنان در سطوح اقتصادی پایین ضروری است.

کلیدواژه ها:

سرطان دهانه رحم ، عوامل فردی- اجتماعی و اقتصادی ، عوامل پیش بینی کننده