بررسی اثر تجویز قبل از عمل ناپروکسن بر روی کاهش درد بعد از عمل جراحی لاپاراسکوپی تشخیصی زنان

مقدمه: درد بعد از لاپاراسکوپی تشخیصی سرپایی، علل مختلف دارد. بی دردی بعد از این اعمال جراحی از نظر ترخیص زودرس بیماران مهم است. هدف از این مطالعه، ارزیابی کفایت بی دردی و نیاز به ضد درد بعد از عمل و عوارض جانبی ناشی از تجویز پیشگیرانهتک دوز رکتال داروی ناپروکسن در کاهش درد، بعد از عمل لاپاراسکوپی تشخیصی زنان تحت بیهوشی عمومی می باشد.   روش کار: در یک کارآزمایی بالینی، تعداد ۴۰ بیمار که تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی تشخیصی نازایی با بیهوشی عمومی قرار گرفتند، به طور تصادفی به دو گروه ۲۰ نفری تقسیم شدند. به گروه مطالعه (ناپروکسن) یک ساعت قبل از عمل، ۵۰۰ میلی گرم شیاف ناپروکسن رکتال تجویز شد و به گروه شاهد (گروه دارونما) دارونما به طور رکتال تجویز شد. میزان درد بعد از عمل، بلافاصله بعد از ورود به ریکاوری، ۱ و ۳ و ۶ ساعت بعد، با معیار بصری سنجش درد ارزیابی شد و زمان اولین درخواست مسکن توسط بیمار و تعداد افرادی که نیازمند مسکن بودند و سایر عوارض جانبی در ریکاوری کنترل و ثبت شد با استفاده از آزمونهای تی غیر وابسته، کای دو و فیشر، توسط نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۵) تجزیه و تحلیل آماری انجام گرفت.   یافته ها: نمره درد، بلافاصله بعد از عمل و ۳ ساعت بعد از آن، در گروه مطالعه کمتر از گروه شاهد بود (۰۵/۰>p) ولی ۶ ساعت بعد از عمل، تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰p) و موارد نیاز به ضد درد بعد از عمل، در گروه مطالعه کمتر از گروه شاهد بود و این تفاوتها معنی دار بودند (۰۵/۰>p). سایر عوارض جانبی بعد از عمل در هر دو گروه مشاهده نشد.   نتیجه گیری: بنا بر نتایج بالا، تجویز پیشگیرانه شیاف ناپروکسن، سبب بی دردی مناسب بعد از عمل لاپاراسکوپی تشخیصی شده و نیاز به مصرف ضد درد بعد از عمل را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

بی دردی بعد از عمل ، لاپاراسکوپی تشخیصی ، ناپروکسن