بررسی تاثیر مشاوره مشارکتی ناباروری بر استرس درک شده زنان نابارور تحت درمان با IVF
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 165
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-14-4_004
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: ناباروری یک بحران در زندگی است که می تواند موجب ایجاد استرس روانی شدید در زوجین شود. راه های گوناگونی برای اداره استرس این زوجین پیشنهاد شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مشاوره مشارکتی ناباروری بر استرس درک شده زنان نابارور تحت درمان با IVF در شهر مشهد انجام شد. روش کار: در این کارآزمایی بالینی ۶۰ زن با ناباروری اولیه از مرکز تحقیقات ناباروری منتصریه مشهد در سال ۱۳۸۸ به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه کنترل (۳۱ نفر) و مداخله (۲۹ نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله در پنج جلسه انفرادی و با مشارکت ماما، متخصص زنان و روانشناس بالینی مشاوره شدند و گروه کنترل تنها مشاوره مرسوم بخش را دریافت کرد. استرس درک شده ناباروری زنان با استفاده از پرسشنامه روا و پایای استرس ناباروری نیوتن، در ابتدای مطالعه و روز انتقال رویان مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با آزمون t مستقل و من ویتنی به کمک نرم افزارSPSS (نسخه ۱۴) تحلیل شد. یافته ها: از نظر استرس کلی درک شده ناباروری تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت (۰۴۸/۰=p) و میانگین کاهش استرس در گروه مداخله ۶/۳ برابر گروه کنترل بود. میانگین تغییرات استرس در دو خرده آزمون پرسشنامه شامل موضوعات اجتماعی (۰۳۱/۰=p) و نیاز به والدینی (۰۰۲/۰=p) تفاوت آماری معنی داری را در دو گروه نشان داد. نتیجه گیری: مشاوره مشارکتی موجب کاهش استرس درک شده ناباروری می شود و می توان از این روش به عنوان یکی از روش های مدیریت استرس در زنان نابارور تحت درمان با IVF در مراکز درمان ناباروری استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رباب لطیف نژاد رودسری
استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
محبوبه رسول زاده بیدگلی
کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
نزهت موسوی فر
استادیار گروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مرتضی مدرس غروی
استادیار روانشناسی بالینی، مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :