بررسی مقایسه ای عوارض تب دار پس از عمل جراحی هیسترکتومی از راه شکم در دو روش با کاف بسته و باز واژن

مقدمه: هیسترکتومی شکمی شایع ترین عمل جراحی داخل شکمی زنان پس از سزارین است. پس از جدا کردن رحم از واژن، کاف واژن را می توان بسته یا باز گذاشت. علی رغم کاربرد این روش در طی چندین سال، هنوز نمی توان اظهار نظر کرد که کدام تکنیک بر دیگری ارجحیت دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه عوارض تب دار عمل جراحی هیسترکتومی از راه شکم (با تعیین و مقایسه بروز تب بعد از عمل، میزان عفونت زخم و میزان نیاز به آنتی بیوتیک) در دو روش کاف بسته و باز واژن انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال ۱۳۸۵ بر روی ۹۳ نفر از بیمارانی که در بخش زنان و زایمان بیمارستان شهداء تجریش داوطلب انجام هیسترکتومی شکمی بودند، انجام شد. ۴۵ نفر در گروه شاهد (کاف بسته) و ۴۸ نفر در گروه مورد (کاف باز) قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه شامل نداشتن تب، عدم مصرف داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی، سرویسیت فعال و التهاب واژن علامت دار بود. تکنیک انجام جراحی به جز ترمیم کاف واژن در دو گروه مورد بررسی یکسان بود. پس از عمل جراحی در دو گروه متغیرهایی مانند تب، عفونت زخم، باز شدن زخم، نیاز به مصرف آنتی بیوتیک، عفونت ادراری، میزان هموگلوبین بعد از عمل، نیاز به مسکن تزریقی و انسداد روده با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، لون، کای دو و آزمون دقیق فیشر مورد اندازه گیری و مقایسه قرار گرفتند.   یافته ها: دو گروه از نظر سن، سابقه ابتلاء به دیابت، هموگلوبین قبل از عمل، سابقه دریافت آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک، نوع بیهوشی، نوع برش، مدت عمل و وسعت اختلاف معنی داری نداشتند (۰۵/۰p). عوارض تب دار در دو گروه یکسان بود و اختلاف معنی داری نداشت (۵۲۵/۰=p).   نتیجه گیری: در عمل جراحی هیسترکتومی شکمی، عدم ترمیم کاف واژن تاثیری بر میزان بروز عوارض تب دار، میزان نیاز به آنتی بیوتیک و عوارض زخم ندارد. اما با بستن کاف واژن طول مدت عمل کوتاه تر و شدت درد پس از جراحی کمتر می شود.

کلیدواژه ها:

عوارض ، ناخوشی های تب دار ، هیسترکتومی شکمی