بررسی تغییرات خلقی و عوامل موثر در دوران حوالی و بعد از یائسگی در همراهان مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاه شاهد در سال ۸۹- ۱۳۸۸

مقدمه: در برخی مطالعات گزارش شده که زنان در دوران حوالی یائسگی و یائسگی تغییرات خلقی بیشتری نسبت به قبل از یائسگی دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی افسردگی و اضطراب و ارتباط این تغییرات با برخی عوامل فردی اجتماعی و جسمانی انجام شد. روش کار: این مطالعه بر روی ۲۰۱ زن از همراهان مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاه شاهد در طی سال های ۸۹-۱۳۸۸ با محدوده سنی ۶۰ - ۴۵ سال سالم که از بیماری های روانی رنج نمی بردند، پس از گرفتن رضایت کتبی، انجام شد. سه پرسشنامه مربوط به خصوصیات فردی، مقیاس شدت علائم یائسگی و لیست ۹۰ شکایت مشکلات روانی در اختیار افراد قرار گرفت و توسط آنان تکمیل شد. سطح سرمی هورمون محرک فولیکولی و استرادیول این افراد اندازه گیری شدند. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۷) و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه میزان شیوع افسردگی ۹/۲۰ درصد و خلق اضطراب ۴/۲۰% درصد به دست آمد. از بین مشخصات فردی اجتماعی افراد، تنها بین اضطراب و فقدان همسر ارتباط معنی داری به دست آمد (۰۱/۰=p). بین تغییرات خلق با شکایات ناشی از کاهش سطح استروژن، بین مشکلات ادراری ژنیتال با خلق افسرده و بین مشکلات گرگرفتگی، جسمانی و کاهش میل جنسی با خلق اضطراب ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (۰۵/۰>p). بین سطح استرادیول و هورمون محرک فولیکولی سرم با تغییرات خلق ارتباط معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰حوالی یائسگی بین اضطراب و فقدان همسر و کاهش میل جنسی ارتباط وجود داشت، همچنین بین تغییرات خلق و شکایات ناشی از کاهش سطح استروژن تفاوت معنی داری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، افسردگی ، تغییرات خلق ، حوالی یائسگی ، قبل از یائسگی