مقایسه بیماران مبتلا به سرطان پستان در موقعیت متاستاتیک و غیرمتاستاتیک با توجه خاص به وضعیت گیرنده های هورمونی و Her-۲

مقدمه: سرطان پستان، شایعترین سرطان زنان در جهان و ایران و بیشترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان ایرانی می باشد. تعداد قابل توجهی از بیماران مبتلا به سرطان پستان در سیر بیماری خود دچار متاستاز شده که عامل مهمی در شکست درمان، عوارض و مرگ و میر بیماران می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه وضعیت بیماران مبتلا به سرطان پستان در موقعیت متاستاتیک و غیر متاستاتیک انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، پرونده ۱۶۱۵ زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان امید مشهد طی سال های ۹۰-۱۳۸۰ مورد ارزیابی قرار گرفت که از این تعداد، ۴۴۶ بیمار به سرطان پستان متاستاتیک مبتلا بودند. چک لیست اطلاعات با توجه به پرونده هر بیمار تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های آماری کای دو و تی تست انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از ۴۴۶ بیمار مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک، ۱۰۰ بیمار (۴/۲۲%) از بدو مراجعه دارای متاستاز و ۳۴۶ بیمار (۶/۷۷%) طی درمان یا پیگیری دچار متاستاز شدند. بیشترین میزان متاستاز در استخوان (۱/۴۵%) و پس از آن کبد (۲۰%) بود. یافته های ایمونوهیستوشیمی نشان داد که در متاستاز مغز و کبد، اکثر موارد Her-۲ مثبت بوده در حالی که در متاستازهای استخوان، اکثر بیماران Her-۲ منفی بودند. بین دو گروه مورد مطالعه از نظر وضعیت قاعدگی، مکان متاستاز، میزان مثبت شدن گیرنده های هورمونی (استروژن و پروژسترون) و Her-۲ ارتباط معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: بیشترین موارد متاستاز سرطان پستان، استخوان می باشد (در اکثر این بیماران Her-۲ منفی و گیرنده های هورمونی مثبت می باشند) اما در بیشتر بیماران دارای متاستازهای مغزی و کبدی، Her-۲ مثبت بوده که در این ها پروگنوز بیماری بدتر می باشد و نیاز به توجه خاص برای استفاده از رژیم های درمانی مناسب خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سرطان پستان ، گیرنده استروژن ، گیرنده پروژسترون ، متاستاز ، Her-۲