مقایسه اثرات درمانی انسولین و گلی بن کلامید در دیابت بارداری
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 93
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-17-124_001
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: زنان مبتلا به دیابت بارداری، به دلیل نگرانی در مورد بروز ناهنجاری در جنین و نیز هیپوگلیسمی نوزادان به ندرت با سولفونیل اوره ها درمان می شوند. اطلاعات اندکی در مورد تاثیر این داروها در این گروه از زنان وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثرات درمانی گلی بن کلامید و انسولین در درمان دیابت بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی مداخله گر در سال ۹۰-۱۳۸۹ بر روی ۹۰ زن مبتلا به دیابت بارداری که نیاز به درمان داشتند انجام شد. زنان به طور تصادفی تحت درمان با گلی بن کلامید و یا انسولین قرار گرفتند. انسولین زیر جلدی ۲۰ واحد ۲ بار در روز تجویز شد و در صورت نیاز، به صورت هفتگی افزایش یافت. در گروه دیگر ۵/۲ میلی گرم گلی بن کلامید خوراکی، یک بار در روز شروع شد و در صورت نیاز هفتگی تا حداکثر دوز ۲۰ میلی گرم افزایش یافت. هدف درمان، قند خون ناشتای ۹۰-۶۰ و پس از غذای کمتر از ۱۲۰ میلی گرم در دسی لیتر بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های کای دو، تست دقیق فیشر، تی مستقل و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: تنها یکی از زنان در گروه گلی بن کلامید جهت کنترل قند خون نیازمند دریافت انسولین شد. دو گروه گلی بن کلامید و انسولین از نظر درصد نوزادان مبتلا به ماکروزومی (۶۴۹/۰)، اولیگوهیدروآمینوس (۳۰۴/۰)، پلی سیتمی (۳۰۴/۰)، هیپوگلسیمی (۳۲۵/۰)، پلی هیدروآمینوس (۷۷۸/۰) و سایر عوارض نوزادی تفاوت معنی داری نداشتند. نتیجه گیری: گلی بن کلامید در درمان دیابت بارداری دارای اثربخشی معادل درمان با انسولین می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم زنگنه
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات حاملگی پرخطر، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
فیروزه ویسی
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات حاملگی پرخطر، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
بهزاد ابراهیمی
بورد تخصصی بیهوشی، گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
نگین رضاوند
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات حاملگی پرخطر، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :