مرور کلی بر پاپیلوما ویروس ها به عنوان اصلی ترین عامل سرطان دهانه رحم
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-18-145_003
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: سرطان دهانه رحم مرتبط با پاپیلوما ویروس ها به عنوان شایع ترین سرطان زنان به صورت یک معضل بهداشتی در سراسر دنیا خصوصا در کشورهای در حال توسعه مطرح می باشد. ژنوتیپ های مختلف پاپیلوما ویروس های انسانی خصوصا ژنوتیپ های پرخطر به عنوان عامل اصلی این سرطان و دیگر سرطان های انسانی نظیر: دستگاه تناسلی، پوست، سر و گردن و غیره مطرح هستند. مطالعه حاضر با هدف افزایش آگاهی در مورد ساختار، بیماری زایی و تشخیص پاپیلوما ویروس ها انجام شد. روش کار: مرور مستندات در مطالعه مروری حاضر با جستجو در پایگاه های علمی معتبر خارجی و داخلی و با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط صورت گرفت. در این مطالعه سعی شده است با استفاده از مقالات منتشر شده در این پایگاه های علمی به بررسی نقش ژنوتیپ های مختلف پاپیلوما ویروس ها در ایجاد عفونت های مختلف از جمله سرطان دهانه رحم و روش های تشخیصی موجود در جهت ژنوتایپینگ این دسته از ویروس ها پرداخته شود. یافته ها: افزایش دانش روز افزون درباره نقش مهم و اساسی پاپیلوما ویروس ها در سرطان زایی آنها منجر به بهبود روش های نوین تشخیصی مولکولی همراه با بیومارکرهای مولکولی در ژنوتایپینگ پاپیلوما ویروس ها خواهد شد. نتیجه گیری: گسترش روز افزون عفونت های تناسلی، بیماری های مقاربتی و سرطان های ناشی از میکروارگانیسم ها به خصوص پاپیلوما ویروس، همکاری جوامع جهانی در انجام مطالعات جامع تر به خصوص در کشورهای در حال توسعه را می طلبد. آموزش همگانی، توسعه غربالگری کلاسیک همراه با روش های نوین تشخیصی، بهترین ابزار در تعیین خط مشی در استراتژی های درمانی و پیشگیری کننده چون واکسن بر علیه سرطان های مرتبط با پاپیلوما ویروس ها در کشورهای در حال توسعه خواهد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیر سهرابی
استادیار گروه بیولوژی مولکولی، مرکز تحقیقات آزمایشگاه رفرانس، آزمایشگاه مرجع سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران.
مرجان رهنمای فرزامی
استادیار مرکز تحقیقات آزمایشگاه رفرانس، آزمایشگاه مرجع سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران.
سیامک میراب سمیعی
استادیار آزمایشگاه مرجع سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران.
محمد حسین مدرسی
استاد گروه ژنتیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :