مقایسه بی اختیاری استرسی ادرار چهار ماه پس از زایمان طبیعی و سزارین انتخابی

مقدمه: بی اختیاری استرسی ادرار (SUI) یک مشکل بسیار شایع در زنان بالغ است و اتیولوژی آن چند فاکتوری است. با توجه به اختلاف نظر در مورد شیوع و علل SUI در مطالعات گذشته، مطالعه حاضر با هدف مقایسه شیوع SUI چهار ماه بعد از زایمان واژینال و سزارین انتخابی و عوامل موثر بر آن انجام شد. روشکار: این مطالعه تحلیلی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۱۵۲۰ زن نخست زا در مراکز بهداشتی درمانی شهر کرمانشاه انجام شد. افراد در دو گروه مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول ۴ ماه قبل زایمان واژینال طبیعی داشته و گروه دوم تحت عمل سزارین انتخابی قرار گرفته بودند. برای بررسی شدت و عوامل موثر بر SUI از پرسشنامه سندویک و پرونده بهداشتی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون کولموگروف اسمیرنوف، آزمون لون، تی مستقل، من ویتنی و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شود. یافته ها: شیوع بی اختیاری استرسی ادرار، ۴ ماه بعد از زایمان در دو گروه ۳% بود. شیوع آن بعد از زایمان واژینال و سزارین انتخابی به ترتیب ۳/۴% و ۸۷/۱% بود، که بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (۰۰۶/۰=p). SUI با سن مادر (۰۰۱/۰=p)، شاخص توده بدنی مادر (۰۴۳/۰=p)، وزن نوزاد (۰۴۲/۰=p) ارتباط معنی داری داشت، اما با دور سر نوزاد (۹۴۳/۰=p) و انجام اپیزیوتومی (۰/۱=p) ارتباط معنی داری نداشت. دو گروه زایمان واژینال و سزارین انتخابی از نظر بی اختیاری استرسی ادرار شدید اختلاف آماری معنی داری نداشتند (۰/۱=p). نتیجه گیری: نوع زایمان، وزن نوزاد، سن و شاخص توده بدنی مادر با بی اختیاری استرسی ادرار در ماه چهارم بعد از زایمان ارتباط دارد، اما زایمان واژینال باعث افزایش بی اختیاری استرسی ادرار شدید نمی شود.

کلیدواژه ها:

بی اختیاری استرسی ادرار ، زایمان سزارین ، زایمان طبیعی واژینال