تعیین نوع رابطه موجود بین جنین های آزمایشگاهی و زوجین و تعیین صاحب اختیار آنان
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 81
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-18-151_003
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: تبیین نوع رابطه موجود بین جنین های آزمایشگاهی و صاحبان آن ها به لحاظ تعیین حدود حقوق زوجین در خصوص جنین های آزمایشگاهی، حائز اهمیت می باشد. همچنین با تعیین صاحب اختیار آن ها مشخص می شود که تصمیم چه کسی در خصوص جنین ها معتبر است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین نوع رابطه موجود بین جنین های آزمایشگاهی و زوجین و تعیین صاحب اختیار آنان انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر به روش توصیفی تحلیلی و کتابخانه ای انجام شد. در این مطالعه نظرات فقها در خصوص نوع رابطه موجود بین جنین ها و زوجین و تعیین صاحب اختیار آن ها مورد بررسی قرار گرفت و نظریاتی که در دنیا در خصوص اینکه صاحب اختیار واقعی جنین ها کیست، بررسی شد. تقریبا هر نوع منبع کتابخانه ای فارسی و لاتین که در خصوص با موضوع این نوشتار بود، مورد بررسی قرار گرفت و با مطالعه کتب، مقالات، قوانین و دستور العمل ها در حقوق داخلی و خارجی نتیجه گیری شد. یافته ها: برخی قائل به رابطه مالکیت بین جنین ها و انسان هستند. برای تحقق رابطه مالکیت سه شرط لازم است که شامل انحصاری بودن، مطلق و دائمی بودن است که جمع این شرایط در این رابطه منتفی است. گروهی جنین ها را متعلق به پدر می دانند. عده ای نیز بر اساس تئوری کار، به این جهت که در فرآیند لقاح آزمایشگاهی، زن در معرض خطرات و دردهای فراوانی قرار می گیرد، مادر را صاحب آنان تلقی می کنند. اقلیتی نیز نگاه اقتصادی به جنین داشته و آن را متعلق به زوجی قلمداد می کند که بیش ترین منفعت را از استفاده از جنین به دست می آورد. در نهایت برخی نیز آنان را متعلق به هردوی زوجین محسوب می کنند. نتیجه گیری: نوعی رابطه سلطه و تصرف غیر مالی بین انسان و جنین برقرار می باشد و با توجه به دخالت هر دو سلول جنسی زن و مرد در تشکیل جنین، باید قائل به اختصاص جنین متشکل از آن ها به هر دو شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نازیلا تقوی
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران.
سید محمد اسدی نژاد
استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران.
رضا عمانی سامانی
دانشجوی دکترای تخصصی اخلاق پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
عبادالله رستمی
استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :