ارتباط کم خونی فقرآهن با زایمان زودرس در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تبریز: یک مطالعه مورد- شاهدی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 55
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-18-159_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: زایمان زودرس عامل مهمی در بروز مورتالیتی و موربیدیتی نوزادان می باشد. در اکثر مطالعات انجام شده، زایمان زودرس در مادران باردار مبتلا به کم خونی افزایش اندکی داشت، ولی تمام مطالعات این یافته را تایید نکرده اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کم خونی فقر آهن با زایمان زودرس انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد- شاهدی بین سال های ۱۳۹۳-۱۳۹۰ بر روی۱۶۲ زن با زایمان زودرس و ۱۶۲ زن بدون زایمان زودرس مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تبریز انجام گرفت. کم خونی فقرآهن با استفاده از شاخص هموگلوبین و هماتوکریت تعیین شد. برای بررسی ارتباط کم خونی فقر آهن با زایمان زودرس برخی از عوامل خطر با معیارهای ورود و خروج مطالعه و برخی از طریق یکسان سازی کنترل شدند. سایر عوامل خطر احتمالی فردی و باروری نیز از طریق آزمون رگرسیون لوجستیک کنترل و خطر احتمالی آنها مشخص شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۹) و آزمون های کای دو، تی مستقل و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در بررسی ۵۲۶۰ پرونده زن باردار مشخص شد که ۲۱۴ نفر (۰۶/۴%) از این افراد دچار زایمان زودرس شده بودند. شاخص هماتوکریت بین هفته های ۳۰-۲۶ بارداری [(۹۷/۰-۸۱/۰) ۸۹/۰= (۹۵% CI) ORو ۰۱/۰=p]، وجود آنمی بین هفته های ۳۰-۲۶ بارداری [(۷۲/۹-۰۹/۱) ۲۶/۳= (۹۵% CI) ORو ۰۳/۰=p] و و الگوی وزن گیری طبق شاخص توده بدنی (۰۵/۰>p) عامل خطر زایمان زودرس بودند. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط زایمان زودرس با آنمی هفته های۳۰-۲۶ بارداری، می توان با ارائه آموزش، پیشگیری و تشخیص به موقع کم خونی نقش موثری در تقلیل شیوع زایمان زودرس داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدیه سیفی
دانشجوی کارشناسی مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
عزیزه فرشباف خلیلی
دانشجوی دکترای تخصصی پژوهشی، مرکز تحقیقات مدیریت خدمات بهداشتی درمانی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
هانیه آقایی
کارشناس مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
سمیرا پورزینالی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :