شیوع حاملگی خارج رحمی در ایران: یک مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز

مقدمه: حاملگی خارج رحمی، شایع ترین علت مرگ و میر مادران در سه ماهه اول بارداری است. میزان مرگ و میر ناشی از این عارضه، حدود ۱۰ برابر زایمان واژینال و ۵ برابر القاء سقط است. احتمال موفقیت در بارداری بعدی نیز کاهش می یابد، همچنین این عارضه اثر منفی بر روی وضعیت روانی مادر دارد و میزان شیوع آن در کشورهای مختلف متفاوت است. این مطالعه سیستماتیک و متاآنالیز با هدف بررسی شیوع حاملگی خارج رحمی در ایران انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری پایگاه های اطلاعاتی شامل Scopus، Google Scholar، ISI، Pubmed و سایت های علمی تخصصی ایرانی از جملهMagiran ، Iranmedex  و SID با استفاده از کلمات کلیدی ectopicpregnancy، EP، Prevalence، incidence، Iran، حاملگی، خارج رحمی، بارداری، نابجا، اکتوپیک، انسیدانس، شیوع، فراوانی و ایران تا ۱/۱۱/۱۳۹۴ (۲۱ ژانویه ۲۰۱۶) مورد بازبینی قرار گرفت. طی این مطالعه متاآنالیز بر روی تمام مقالات موجود در خصوص شیوع حاملگی خارج رحمی در ایران، تعداد ۱۳ مقاله یافت شد که بر مبنای معیار ورود، ۷ مورد انتخاب شد که ۵ مقاله جهت تعیین شیوع حاملگی خارج رحمی در ایران و ۲ مورد جهت تعیین شیوع حاملگی خارج رحمی در مراکز ناباروری وارد متاآنالیز شد. جهت تعیین هموژنیتی نمونه ها از تست کوکران استفاده شد. شیوع بر اساس Random effect در نرم افزار Revman (نسخه ۳/۵) برآورد شد. یافته ها: شیوع حاملگی خارج رحمی در سال های قبل از ۱۳۸۵، ۹/۱ در ۱۰۰۰ بارداری و بعد از ۱۳۸۵، ۷/۳ در ۱۰۰۰ بارداری و در مراکز ناباروری ۴۴ در ۱۰۰۰ بارداری برآورد شد. نتیجه گیری: شیوع حاملگی خارج رحمی در دهه گذشته در ایران افزایش داشته است و درمان ناباروری یک عامل خطر برای آن محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

ایران ، حاملگی ، خارج رحمی ، شیوع ، متاآنالیز