دانش و نگرش بیماران در مورد استفاده از رحم جایگزین به عنوان روش درمانی زوجین نابارور- بیمارستان مصطفی خمینی (ره) در سال ۱۳۹۵
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 60
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-20-1_005
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: ناباروری، سلامت روانی زوجین نابارور را تهدید می کند. جامعه باید نسبت به کاشته شدن رویانی که حاصل لقاح آزمایشگاهی است در رحم حامل به عنوان یک روش درمانی، آگاهی لازم را داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی دانش و نگرش بیماران بیمارستان مصطفی خمینی (ره) در مورد رحم حامل به عنوان یک روش درمانی انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی تحلیلی در سال ۱۳۹۵ بر روی ۲۱۶ نفر از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان مصطفی خمینی (ره) انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه دو بخشی محقق ساخته بود که بخش اول سوالات جمعیت شناسی و بخش دوم سوالات مربوط به تعیین دانش و نگرش بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های آماری همبستگی، تی مستقل، من ویتنی، کروسکال والیس و آنالیز واریانس انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ۱۸۵ نفر (۶/۸۵%) بیان داشتند در مورد رحم حامل اطلاعاتی دارند، در حالی که بر اساس نتایج، تنها ۳۱ نفر (۸/۱۴%) دانش خوب و خیلی خوب داشتند. ۹۹ نفر (۵/۴۳%) هیچ گونه نگرش شرعی در مورد این روش نداشتند. نگرش ۹۰ نفر (۷/۴۱%) نسبت به اولویت اجاره رحم از فامیل و دوستان منفی بود. ۱۴۴ نفر (۷/۶۶%) موافق حمایت بیمه ها بودند. بر اساس آزمون تی، میانگین نگرش زنان و مردان متفاوت نبود. بر اساس آزمون آنالیز واریانس، بین نگرش افراد در گروه های تحصیلی اختلاف معناداری وجود داشت (۰۴/۰=p). نتیجه گیری: نگرش بیشتر افراد نسبت به طرح مسائل عاطفی، قانونی و شرعی رحم حامل، منفی بود ولی نگرش آنها نسبت به حل مشکلات و هزینه های مالی و حمایت بیمه ها مثبت بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کبری خاجوی شجاعی
مربی گروه بهداشت و پزشکی اجتماعی، بهداشت مادر و کودک، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
علی دواتی
دانشیار گروه بهداشت و پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
شهرزاد هداوند
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
موحد بهرامی
دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :