بررسی شیوع و عوارض هیپوتیروئیدی در حاملگی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 72
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-20-8_001
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: اختلالات تیروئید در زنان جوان شایع است. هیپوتیروئیدی طیف وسیع بالینی از نوع تحت بالینی تا بیماری شدید همراه با عوارض مختلف را دارا می باشد. هیپوتیروئیدی در بارداری باعث عوارض مختلفی بر روی حاملگی می شود. با توجه به نتایج متناقض مطالعات در این زمینه، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع هیپوتیروئیدی تحت بالینی و مقایسه عوارض این بیماری در افراد درمان شده یا نشده با لووتیروکسین انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی و مداخله ای در سال ۹۲-۱۳۹۱ بر روی ۱۰۰۰ نفر از زنان مراجعه کننده به درمانگاه پره ناتال بیمارستان امام رضا (ع) مشهد و مطب ۲ نفر از همکاران زنانانجام شد.۲۱۲ نفر از افراد با TSH بالاتر از ۳ در سه ماهه اول بارداری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (۱۱۲ نفر) و کنترل (۱۰۰ نفر) قرار گرفتند. افراد گروه مداخله از زمان تشخیص تا زمان زایمان روزانه ۵/۰تا ۵/۱ قرص لووتیروکسین دریافت کردند. بیماران تا انتهای بارداری تحت نظر قرار گرفتند و عوارض بارداری بین دو گروه بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۵/۱۱) و آزمون های کای دو و تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه شیوع بیماری هیپوتیروئیدی ۲۱% بود. بر اساس نتایج آزمون کای دو، دو گروه از نظر متغیرهای سقط، پره اکلامپسی، زایمان زودرس، آپگار کمتر از ۷ و نیاز به بستری در NICU تفاوت معنی داری نداشتند (۰۵/۰
هیپوتیروئیدی در بارداری بیماری شایعی است و لازم است TSH، جزء آزمایشات معمول بارداری قرار گیرد تا در صورت تشخیص، با درمان بیماران از عوارض آن جلوگیری شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرضیه لطفعلی زاده
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
نیره قمیان
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
منصوره محمدنژاد
کارشناس کتابداری پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :