مقایسه اثر ایزوسورباید مونونیترات و استرادیول واژینال در نرم کردن سرویکس در حاملگی های ترم: یک مطالعه کارآزمایی بالینی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 134
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-21-7_001
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: آماده سازی سرویکس معمولا قبل از شروع انقباضات لیبر شروع می شود و برای دیلاتاسیون و عبور جنین لازم است. با توجه به اهمیت زایمان طبیعی و کاهش خطر سزارین، آمادگی سرویکس زنان باردار از اولویت های مامایی می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر تجویز ایزوسورباید مونونیترات در مقایسه با استرادیول بر آمادگی سرویکس و القاء زایمان و عوارض این دو دارو انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال ۱۳۹۵ بر روی ۹۹ نفر از زنان باردار بالای ۴۰ هفته مراجعه کننده به بیمارستان علوی اردبیل انجام شد. شرکت کنندگان به صورت تخصیص تصادفی در سه گروه ایزوسورباید مونونیترات، استرادیول و دارونما قرار گرفتند و داروها به صورت سرپایی در فورنیکس خلفی بیماران قرار داده شد. هر ۳ گروه بعد از ۱۲ساعت بستری شدند و در صورت نمره بیشاپ کمتر از ۶، دوزهای قبلی در تمام گروه ها تکرار شد. معاینات دهانه رحم هر ۲ ساعت و فشارخون و تعداد ضربان قلب مادر هر ۴ ساعت تا هنگام زایمان صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های آنوا یک طرفه، کای اسکوئر و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گفته شد. یافته ها: زمان آماده سازی سرویکس تا زایمان در گروه ایزوسورباید و استرادیول یکسان (۳۸۱/۰=p)، ولی در هر دو به طور معنی داری کمتر از دارونما بود (۰۱۶/۰=p). ایزوسورباید و استرادیول نمره بیشاب سرویکس را افزایش دادند. بین گروه ها از نظر طول فاز فعال زایمان اختلاف معنی داری مشاهده نشد (۸۶۰/۰=p). با وجود اینکه گروه دارونما دارای بیشترین فراوانی سزارین بود، ولی در مجموع سه گروه مورد مطالعه از نظر نوع زایمان تفاوت معنی داری نداشتند (۴۸۴/۰=p). فراوانی عوارض دارویی در مادران گروه های ایزوسورباید و استرادیول بیشتر از دارونما بود. نتیجه گیری: ایزوسورباید مونونیترات و استرادیول واژینال به طور مشابه نمره بیشاپ را تغییر دادند و سبب کوتاه شدن فاصله آماده سازی تا زایمان شدند. هر دو دارو سبب کاهش زمان بستری تا زایمان، هزینه تحریک زایمان و بهبود تجربه زایمان شدند، بدون اینکه نیاز به استفاده از وسایل کمکی و یا اعمال جراحی باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
گیتی رحیمی
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
فرهاد پورفرضی
استاد گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
نسرین فولادی
استاد گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
نوشین چم حیدر
رزیدنت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
سمیرا شهباززادگان
استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :