بررسی صحت تشخیص مولکولی کلونیزاسیون زنان باردار با استرپتوکوک گروه B به دنبال کشت غنی کننده باکتری
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 79
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-21-12_003
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: کلونیزاسیون زنان باردار با استرپتوکوک گروه B، علاوه بر ایجاد عفونت در مادر می تواند خطر زایمان زودرس و انتقال باکتری در حین زایمان به نوزاد را افزایش دهد و این مسئله میتواند باعث ایجاد سپسیس و مننژیت نوزادی در ۶ هفته اول زندگی شود، لذا مطالعه حاضر با هدف تشخیص کلونیزاسیون زنان باردار مراجعه کننده به دو بیمارستان شهر اصفهان با باکتری استرپتوکوکوس آگالاکتیه به وسیله روش PCR، ۴ و ۲۴ ساعت بعد از کشت غنی کننده و مقایسه آن با نتایج تشخیص فنوتیپی انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی بر روی ۲۰۰ زن باردار در هفته ۳۷-۳۵ بارداری که در طی یک دوره یک ساله (فروردین تا اسفند ماه ۱۳۹۴) جهت معاینات ماهیانه به بیمارستان شهید بهشتی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، انجام شد. نمونه گیری از دو ناحیه واژن (یک سوم انتهایی) و رکتوم به وسیله سواب استریل و به طور جداگانه صورت گرفت. نمونه های تهیه شده به محیط کشت غنی کننده منتقل و پس از گذشت ۴ و ۲۴ ساعت از گرمخانه گذاری PCR انجام شد. بعد از گذشت ۲۴ ساعت، محیطهای کشت توسط روش های فنوتیپی نیز مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین حساسیت و اختصاصیت روش مولکولی استفاده شده محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۹) و آزمون رگرسیون لجستیک انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از ۲۰۰ زن باردار مورد بررسی، ۲۲ نفر (۱۱%) به وسیله روش فنوتیپی کلونیزه تشخیص داده شدند و ۲۷ نفر (۵/۱۳%) به وسیله روش PCR بعد از ۴ و ۲۴ ساعت کلونیزه بودند و هیچ تفاوتی بین نتایج مشاهده نشد. بر اساس نتایج آزمون های آماری، روش مولکولی بعد از زمان های ذکر شده دارای حساسیت ۱۰۰% و اختصاصیت ۹۷% و ۹۵% به ترتیب برای نمونههای واژینال و رکتال بود. نتیجه گیری: استفاده از روش مولکولی PCR، ۴ ساعت پس از کشت غنی کننده میتواند علاوه بر اینکه سرعت تشخیص کلونیزاسیون زنان باردار با استرپتوکوکوس آگالاکتیه را افزایش دهد، میتواند این امکان را فراهم کند که تست های حساسیت آنتی بیوتیکی نیز بعد از رشد باکتری انجام شود و در صورت نیاز، پیشگیری دارویی و یا درمان مناسب انجام شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سودابه رستمی
دکترای تخصصی باکتری شناسی، مرکز تحقیقات عفونت های بیمارستانی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
مرضیه رحیم خراسانی
کارشناس ارشد میکروب شناسی، مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
میترا احمدی
کارشناس پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
الهام نقشینه
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
محبوبه زمان پور
کارشناس پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :