ارزیابی مقایسه ای میزان آلودگی سطوح درون بخشی بیمارستانی با استفاده از دو روش نانو حسگر شناساگر رنگی و محیط کشت میکروبی

مقدمه: امروزه از هر ۵ تا ۱۰% بیماران پذیرفته شده در بیمارستان، یک نفر درگیر عوارض عفونتهای بیمارستانی می شوند که ارتباط مستقیم شیوع این عفونتها با آلودگی سطوح بیمارستانی تایید شده است، لذا استفاده از روش کارامد شناسایی آلودگی میکروبی اهمیت بسزایی دارد. بدین منظور، این تحقیق با هدف ارزیابی مقایسه ای میزان آلودگی سطوح درون بخشی بیمارستانی با استفاده از دو روش نانو حسگر شناساگر رنگی و محیط کشت میکروبی (روش سنتی) انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت توصیفی، با حجم نمونه ی ۴۰۰ مورد بر روی ۱۰ نوع از تجهیزات پزشکی، طی یک ماه با دو روش نانو حسگر شناساگر رنگی و محیط کشت میکروبی صورت گرفت و نتایج به دو صورت پاک و آلوده گزارش گردید. یافته ها: طبق نتایج به دست آمده ۴۴ درصد نمونه های محیط کشت میکروبی و ۵/۴۵ درصد نمونه های نانو حسگر، مثبت (آلوده) گزارش شدند. در نمونه های به دست آمده با محیط کشت میکروبی ساکن و ونتیلاتور و در نمونه های به دست آمده با نانو حسگر، ساکن و پالس اکسی متری به عنوان آلوده ترین سطوح شناخته شدند. همچنین اکولای با ۶/۵۵ درصد، استافیلو کوکوس اورئوس با ۹/۲۸ درصد و سالمونلا با ۸۶/۲۳ درصد به عنوان شایع ترین میکروارگانیسم ها شناخته شدند. نتیجه گیری: میزان آلودگی تشخیص داده شده با هر دو روش، با توجه به حساسیت بالای هر دو روش و استریل نبودن سطوح در حد قابل قبول است لذا در مواردی که صرفا شناسایی آلودگی کلی مدنظر است و تفکیک باکتریایی مدنظر نیست، نانو حسگرهای شناساگر رنگی می توانند به عنوان ابزار سریع کنترل آلودگی سطوح به جای روش های سنتی مورداستفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

Infection Control ، Nanotechnology ، Contamination Control Indicators ، Healthcare-Associated Infections ، Dye Detector Nanosensor ، کنترل عفونت ، نانوتکنولوژی ، شاخص های کنترل آلودگی ، عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی و درمانی ، نانو حسگر شناساگر رنگی