رضایت شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: شناخت عوامل موثر در ایجاد رضایت شغلی می تواند در افزایش رضایت شغلی اعضای هیات علمی و ایجاد انگیزه در جهت انجام فعالیت های آموزشی و پژوهشی مفید باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایت شغلی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال ۸۵-۱۳۸۴ انجام شد. روش ها: در یک مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی، از بین اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، تعداد ۲۱۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. پرسشنامه ای محقق ساخته شامل ۴۵ گویه در حیطه های حقوق و مزایا، فرصت های ارتقا، نحوه سرپرستی و ارتباطات، امنیت شغلی، شرایط فیزیکی و محیط و ماهیت کار به صورت خودایفا تکمیل گردید و به صورت توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین و انحراف معیار کل نمره رضایت شغلی اعضای هیات علمی ۹۳/۱۴±۰۹/۶۵ و به تفکیک حیطه های مورد بررسی به ترتیب اولویت شامل ماهیت کار (۳۱/۱۳±۵/۸۲)، نحوه سرپرستی و ارتباطات (۵۲/۱۷±۳/۶۵)، امنیت شغلی (۶۴/۲۱±۹۹/۶۳)، حقوق و مزایا (۹/۲۰±۸/۶۱)، فرصت های ارتقا (۰۵/۲۰±۷/۵۸) و شرایط فیزیکی و محیط کار (۴۹/۲۱±۰۲/۵۸) از حداکثر نمره ۱۰۰ بود. نتیجه گیری: اعضای هیات علمی از رضایت شغلی خوبی برخوردار بودند و از ماهیت کار خود رضایت مطلوب، از نحوه سرپرستی، امنیت شغلی، حقوق و مزایا تا حدی مطلوب، و از فرصت ارتقا و شرایط فیزیکی محیط کار رضایت کمتری داشتند. توجه به رفاه اساتید و اصلاح فرایندهای ارتقا می تواند شرایط موجود را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

Job satisfaction ، Faculty members ، Salary ، Promotion ، Management ، Job security ، Working environment. ، رضایت شغلی ، اعضای هیا ت علمی ، حقوق ، ارتقا ، سرپرستی ، امنیت شغلی ، محیط کار.