تدوین استانداردهای اعتباربخشی آموزش بالینی پرستاری در ایران با اقتباس از استانداردهای بین المللی

مقدمه: اعتباربخشی از مهم ترین روش های تضمین و ارتقای کیفیت در آموزش علوم پزشکی کشور، بالاخص در حیطه آموزش بالینی پرستاری می باشد. با این وجود، استانداردهای مدون و مکتوبی وجود ندارد و بکارگیری استانداردهای خارجی نیز غیر اصولی به نظر می رسد، بنابراین، پژوهشی با هدف تدوین استانداردهای اعتباربخشی آموزش بالینی پرستاری در ایران با اقتباس از استانداردهای بین المللی و نظرات صاحب نظران آموزش پرستاری در ایران صورت گرفته است. روش ها: این پژوهش به صورت چند مرحله ای طی سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ انجام گرفته است. با بهره گیری از استانداردهای بین المللی آموزش پرستاری و نظرات صاحب نظران کشوری (بکارگیری تکنیک دلفی)، استانداردهای اعتباربخشی آموزش پرستاری تنظیم گردید و در قالب پرسشنامه ای با کمک روش زمینه یابی به نظرسنجی کشوری گذاشته و استانداردهای با اجماع بیش از ۷۰ درصد ارائه شد. در پایان استانداردهای مربوط به حیطه های آموزش بالینی بطور مجزا پیشنهاد گردید. نتایج: این مطالعه منتهی به پیشنهاد ۵۵ استاندارد در پنج حیطه هیات علمی و مدرسین بالینی کمکی، دانشجویان، برنامه آموزشی، تسهیلات بالینی و فعالیت های یاددهی- یادگیری برای اعتباربخشی آموزش بالینی پرستاری در ایران گردید. نتیجه گیری: استانداردهای پیشنهادی عمدتا از مطلوبیت ۹۰ درصد به بالا برخوردار است. به نظر می رسد عدم مطلوبیت برخی استانداردها از نظر صاحب نظران کشوری مربوط به وضعیت حاکم بر سیستم آموزش پرستاری کشور باشد. این گونه استانداردها بر اساس پیشنهادات صاحب نظران حذف یا اصلاح گردید.

کلیدواژه ها:

International standards ، Clinical nursing education ، Accreditation. ، استانداردهای بین المللی ، آموزش بالینی پرستاری ، اعتباربخشی