ارزیابی دانشجویان دندانپزشکی اصفهان از محیط یاددهی و یادگیری

مقدمه: شرایط یاددهی و یادگیری و محیط آموزشی از نکات قابل توجه در کسب مهارت ها و توانمندی های دانشجویان درطی تحصیل و فراهم آوردن شرایط رضایت بخش حرفه ای اینده شان است. هدف این مطالعه ارزیابی محیط یاددهی و یادگیری بخش های دانشکده دندانپزشکی اصفهان از دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی بود. روش ها: پرسشنامه DREEM توسط دو نفر از اعضای هیات علمی به فارسی برگردانده شد و در مطالعه مقدماتی پایایی و روایی پرسشنامه مورد بررسی وتایید قرار گرفت. پرسشنامه مذکور توسط دانشجویان ترمهای ۸ و ۹ و ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ که دروس دندانپزشکی عملی و نظری مربوط به بخش های یازده گانه بالینی دانشکده دندانپزشکی اصفهان را حداقل دو بار تجربه کرده بودند، تکمیل گردید. اطلاعات مربوط به ۱۳۸ پرسشنامه وارد نرم افزار SPSS شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نمره کل پرسشنامه و میانگین آن در تمام بخش ها به ترتیب (۷۵/۹۹) و (۹۹۵/۱) بود. میانگین پرسشنامه در ۱۱ بخش مورد بررسی بین حداقل ۷۶۶۷/۱ تا حداکثر۹/۲ قرار داشت. نتیجه گیری: بر اساس تفسیر میانگین نمره شاخص در بخش های جراحی، کارورزی و رادیولوژی و ترمیمی و پریودنتولوژی جنبه های مثبت فضای آموزشی کمتر از جنبه های منفی است و بالعکس. در تمام بخش ها با شرایط ایده آل و مطلوب فاصله قابل توجهی دارند و نیاز به بهبود شرایط محیط آموزشی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

Dental education ، clinical education environment ، teaching learning assessment. ، آموزش دندانپزشکی ، محیط آموزش بالینی ، ارزیابی محیط یاددهی و یادگیری