کاربرد آموزش بالینی بر مبنای فرایند پرستاری و بحث گروهی در دانشجویان پرستاری

مقدمه: با توجه به اهمیت ارتقای آموزش پرستاری و فواید روش های نوین تدریس، به خصوص روش بحث گروهی، این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر آموزش بالینی با دو روش آموزش بر مبنای فرایند پرستاری و بحث گروهی با روش سنتی، بر یادگیری و رضایت دانشجویان پرستاری انجام شد. روش ها: این مطالعه نیمه تجربی روی ۲۸ دانشجوی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی کاشان که در سال ۱۳۸۸ کارآموزی داخلی-جراحی ۲ را می گذراندند، انجام شد. دانشجویان در دو گروه تجربی (آموزش بر مبنای فرایند پرستاری و بحث گروهی) و شاهد (روش سنتی) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها دربردارنده اطلاعات فردی، یک سوال در مورد رضایت از روش تدریس و نیز یک آزمون چند گزینه ای بود که یک و سه هفته بعد از کارآموزی به عمل آمد. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های t وابسته و مستقل و smirnoff kolmograph تجزیه تحلیل شد. نتایج: میانگین نمرات در آموزش بر مبنای فرایند پرستاری و بحث گروهی نسبت به روش سنتی افزایش بیشتری داشت (۹/۱±۸/۱۶ در مقابل ۲۵/۲±۲۶/۱۳). میانگین نمرات دو گروه در پایان هفته سوم بیش از هفته اول بود (۰۵/۰p=) و دانشجویان از آموزش بر مبنای فرایند پرستاری و بحث گروهی بیش از روش سنتی رضایت داشتند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، آموزش بر مبنای فرایند پرستاری و بحث گروهی یادگیری بهتر و پایدارتری حداقل تا سه هفته بعد از آموزش بالینی به همراه دارد. بنابراین کاربرد این روش جهت فعال کردن دانشجو و پایدار کردن یادگیری او، به مربیان پرستاری پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

Clinical education ، Group discussion ، Traditional education ، Nursing students ، Satisfaction. ، آموزش بالینی ، بحث گروهی ، آموزش سنتی ، دانشجویان پرستاری ، رضایت مندی