رابطه بین میزان کاربست مولفه های یادگیری سازمانی و ویژگی های دموگرافیکی کارکنان بیمارستان مرکز طبی کودکان-۱۳۹۰

مقدمه: بیمارستان ها علاوه بر هدف اصلی خود که ارتقای سلامت و تضمین و تامین آن است نوعی سازمان یادگیرنده نیز هستند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین میزان کاربست مولفه های یادگیری سازمانی و ویژگی های دموگرافیکی کارکنان بیمارستان مرکز طبی کودکان انجام شده است. روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-مقطعی بود و در نیمسال دوم سال ۱۳۹۰ انجام شد. حجم نمونه بر اساس فرمول از بین تمام کارکنان بخش های درمانی و اداری بیمارستان ۱۴۸ نفر محاسبه گردید و نمونه گیری به صورت تصادفی-طبقه ای انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه یادگیری سازمانی جمع آوری شد و پایایی آن بر اساس آزمون آلفای کرونباخ ۸۷ درصد سنجش شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره کاربست یادگیری سازمانی در بین کارکنان بیمارستان به طور کلی برابر با ۰۱/۹±۵۸/۵۲ بود. بین جنس و میزان کاربست مولفه های فضای باز و آزمایشگری و انتقال و یکپارچه سازی دانش ارتباط معنادار وجود داشت. نتیجه گیری: برای تحقق یادگیری سازمانی در بیمارستان، توجه ویژه به چهار بعد آن لازم و ضروری است. بنابراین مدیران بیمارستان در تمام سطوح سازمان باید اهمیت یادگیری و خلق و انتقال دانش را در بیمارستان به عنوان یک سرمایه گذاری بهینه مورد توجه قرار دهند تا بتوانند با تغییر در رفتار و عملکرد افراد در راستای تحقق اهداف بیمارستانی عمل نمایند.

کلیدواژه ها:

learning ، organizational learning ، staff ، hospital ، یادگیری ، یادگیری سازمانی ، کارکنان ، بیمارستان