مقایسه نتایج خودارزیابی استادان و ارزشیابی دانشجویان از عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه: نظرسنجی از دانشجویان و اعضای هیات علمی در مورد عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی می تواند به منظور شناخت بهتر نقاط قوت و ضعف عملکرد آموزشی انجام شود. این مطالعه با هدف مقایسه نظرات دانشجویان و اعضای هیات علمی در مورد ارزشیابی عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی دانشکده دندانپزشکی همدان در سال تحصیلی ۱۳۸۹ -۱۳۹۰ انجام گرفت. روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی ۴۶ نفر از اعضای هیات علمی و ۷۷ نفر از دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال تحصیلی ۱۳۹-۱۳۸۹ به صورت سرشماری انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه متناظر بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب پیرسون، t زوج، آنوا و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین نمرات خودارزیابی اساتید ۵/۱۰ ± ۰۲/۷۶ و میانگین نمرات ارزشیابی اساتید توسط دانشجویان ۰۳/۹ ± ۱۲/۷۱ بود که بین این دو تفاوت آماری معناداری وجود داشت (۰۴۱/۰= P). نمرات خودارزیابی اساتید با نمرات نظر سنجی دانشجویان (۲۹۹/۰-=r) همبستگی منفی داشت. نتیجه گیری: در این بررسی، نمرات خودارزیابی اساتید نسبت به نمرات نظر سنجی دانشجویان از اعضای هیات علمی در سطح بالاتری قرار داشت. اساتید باید از نظرسنجی دانشجویان نسبت به هیات علمی در راستای ارتقای آموزش خود بهره برده و برای کاهش تفاوت نتایج این دو تلاش کنند.

کلیدواژه ها:

Evaluation ، Self Assessment ، Faculty member ، Student ، Educational performance ، ارزیابی ، خودارزیابی ، دانشجو ، هیات علمی ، عملکرد آموزشی اساتید