تعیین نقش اهداف پیشرفت در میانجی گری رابطه ساختار ارزشیابی کلاسی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان: یک مطالعه توصیفی

مقدمه: محیط و ادراکات ناشی از آن نقش مهمی در عملکردها و فرایندهای تحصیلی دارد و بررسی این گونه روابط برای بهبود فرایند آموزش و پرورش بسیار مهم است. لذا پژوهش حاضر به منظور تبیین رابطه ساختار ارزشیابی کلاسی ادراک شده و جهت گیری اهداف پیشرفت با پیشرفت تحصیلی دانشجویان صورت پذیرفت. روش ها: پژوهش از نوع توصیفی، همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان کارشناسی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال تحصیلی ۹۱-۱۳۹۰ بود. نمونه پژوهش تعداد ۲۲۰ دانشجو بودند که به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی بر حسب جنسیت انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های ساختار ارزشیابی کلاسی ادراک شده و پرسشنامه جهت گیری هدفی میدگلی و همکاران را تکمیل نمودند. برای سنجش پیشرفت تحصیلی از نمره معدل دانشجویان استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار LISREL تحلیل شدند و از آزمون های آماری متناسب با نوع متغیرها شامل ضرایب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: بین ارزشیابی کلاسی تبحرمحور و پیشرفت تحصیلی، رابطه منفی و معنادار (۰۱/۰>p، ۲۰/۰-=r) دیده شد. رابطه مثبت و معناداری بین اهداف رویکردی و پیشرفت تحصیلی (۰۱/۰>p، ۲۴/۰=p)؛ و بین اهداف تبحری و ارزشیابی کلاسی ادراک شده تبحرمحور (۰۱/۰>p، ۲۱/۰=r) وجود داشت. مدل علی رابطه ساختار ارزشیابی کلاسی تبحرمحور با پیشرفت تحصیلی با میانجی گری جهت گیری اهداف تبحری مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: ساختارهای ارزشیابی کلاسی می توانند فرایندهای هدفی پیشرفت و عملکردهای تحصیلی را تحت تاثیر قرار دهند. لذا در طراحی روش های آموزشی باید بر نوع ارزشیابی و پیامدهای آن توجه گردد.

کلیدواژه ها:

Assessment ، achievement objectives ، undergraduate ، path analysis ، nursing students. ، سنجش ، اهداف پیشرفت ، لیسانس ، تحلیل مسیر و دانشجویان پرستاری