ارتباط خودکارآمدی با راهبرد های مطالعه و یادگیری دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه: خودکارآمدی و راهبردهای مطالعه و یادگیری، با تسهیل یادگیری عملکرد تحصیلی دانشجو را بهبود می بخشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی با راهبرد های مطالعه و یادگیری دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. روش ها: در این مطالعه ی همبستگی، کلیه دانشجویان پرستاری و مامایی به روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه های "راهبرد های مطالعه و یادگیری" و "خودکارآمدی عمومی" جمع آوری و با کمک آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: پانصد نفر از دانشجویان پرسشنامه ها را تکمیل کردند( پاسخ دهی ۹۱% بود). بین نمرات خودکارآمدی با هر ده حیطه راهبردهای مطالعه و یادگیری (۰۱/۰>P) و بین هر ده حیطه راهبردهای مطالعه و یادگیری (۰۱/۰>P) و نیز خودکارآمدی (۰۵/۰>P) با معدل ترم گذشته ارتباط مثبت و معنادار آماری دیده شد. تفاوت معنادار آماری در حیطه های نگرش، تمرکز و انگیزش بر حسب جنسیت (۰۵/۰>P) دیده شد. نمرات دانشجویان دختر در حیطه های نگرش، تمرکز و انگیزش در یادگیری بهتر بود. ارتباط منفی و معنادار آماری بین ترم تحصیلی با حیطه های اضطراب، پردازش اطلاعات (۰۵/۰>P)، نگرش، تمرکز، انگیزش، انتخاب ایده اصلی و راهبردهای آزمون (۰۱/۰>P) و همچنین با خودکارآمدی (۰۱/۰>P) دیده شد. نتیجه گیری: دانشجویان با خودکارآمدی بالا بیش تر از راهبردهای مطالعه و یادگیری استفاده می کنند. خودکارآمدی موجب پیشرفت تحصیلی آنان می شود و قابلیت یادگیری دانشجویان را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

Self-Efficacy ، Learning and study strategies ، Nursing Education ، خودکارآمدی ، آموزش پرستاری ، راهبرد های مطالعه و یادگیری