ویژگی های فردی موثر بر ایجاد و توسعه خلاقیت دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز (ارائه الگوی تحلیل مسیر)

مقدمه: امروزه سازمان هایی موفق هستند که دائما افکار و اندیشه های جدید را در سازمان کاربردی سازند. در این مطالعه عوامل موثر بر خلاقیت دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز مورد بررسی قرار گرفت و تاثیر آن را از طریق خلق مثبت، خود کارآمدی و انگیزش درونی بر فرایند ایجاد و بروز خلاقیت مورد بررسی قرار گرفت. روش ها: در این مطالعه توصیفی همبستگی داده های لازم از طریق پرسشنامه ای ترکیبی که توسط یک نمونه ۲۱۴ نفری تکمیل شده است، جمع آوری گردید. افراد نمونه از میان ۴۸۱ نفر جامعه آماری از طریق یک روش چند مرحله ای نمونه گیری (خوشه ای، طبقه ای و تصادفی) انتخاب شدند. داده ها به کمک روش آماری تحلیل مسیر (به وسیله نرم افزار لیزرل۵۰/۸) تحلیل شد. نتایج: یافته ها نشان داد که سه عامل ویژگی های فردی (خودراهبری، ریسک پذیری و پیش کنشی) اثر غیرمستقیم و معناداری بر خلاقیت دانشجویان دارند و به وسیله تاثیر بر خلق مثبت، انگیزش درونی و خود کارآمدی بر خلاقیت اثر می گذارند. همچنین مقادیر شاخص برازندگی تطبیقی (CFI) برابر با ۰۰/۱، شاخص نکویی برازش (GFI) برابر با ۰۰/۱، شاخص تعدیل شده نکویی برازش (AGFI) برابر با ۹۷/۰ و جذر برآورد واریانس خطای تقریب (RMSEA) برابر با ۰۳۸/۰ بود. نتیجه گیری: در ایجاد و توسعه خلاقیت دانشجویان علوم پزشکی متغیر های بسیاری تاثیر گذارند. نتایج تحلیل مسیراین مطالعه نشان داد که خودکارآمدی و انگیزش درونی به ترتیب بیش ترین اثر را بر خلاقیت دانشجویان دارد.

کلیدواژه ها:

Personal Characteristics ، positive mood ، self-efficacy ، intrinsic motivation ، Creativity ، students of medical sciences ، ویژگی های فردی ، خلق مثبت ، خود کارآمدی ، انگیزش درونی ، خلاقیت ، دانشجویان علوم پزشکی