تبیین نقش فضیلت سازمانی در ارتقای اعتماد سازمانی در سازمان های دولتی اخلاق محور

زمینه: ارتباط بین فضیلت، عملکرد فردی و سازمانی بخش قابل توجهی از مطالعات مثبت گرای سازمانی را در بر می گیرد. هدف پژوهش کنونی، بررسی رابطه بین فضیلت سازمانی و اعتمادسازمانی در یک سازمان دولتی بود.   روش: روش پژوهش توصیفی همبستگی، جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان یک سازمان دولتی اخلاق محور بوده که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده ۱۲۷ نفر انتخاب و در نهایت ۱۲۵ پرسشنامه تحلیل شده است. ابزار پژوهش شامل مقیاس فضیلت سازمانی و اعتماد سازمانی بود، که پس از محاسبه روایی و پایایی آنها، مورد استفاده قرار گرفتند.  تحلیل داده ها بوسیه آزمون تی تک نمونه ای، هبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری انجام گردید.   یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد میانگین ابعاد اعتمادسازمانی در سازمان مورد مطالعه به جز در بعد درستکاری، بالاتر از حد کفایت قابل قبول می‎ باشد، سازمان مورد مطالعه سازمانی فضیلت گرا نبوده است، بین ابعاد اعتمادسازمانی با فضیلت سازمانی، به جز در بعد (همبستگی با بخشش )، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.   نتیجه گیری: سرانجام فضیلت سازمانی پیش بینی کننده مثبت و معنادار اعتمادسازمانی می باشد. یافته های این پژوهش می تواند در حرکت سازمان ها به سمت فضیلت گرایی نقش ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

Ethics ، Organizational trust ، Organizational virtuousness ، اخلاق ، اعتماد سازمانی ، فضیلت سازمانی