بررسی تصاویر کهن الگویی در غزلیات حافظ

در سبک شناسی نوین، بین روانشناسی و مختصات سبکی شاعر یا نویسنده رابطه وجود دارد. یونگ معتقد بود که یک ناخود آگاه جمعی میان همه انسان ها مشترک است. ضمیمه ناخودآگاه جمعی خود در بردارنده کهن نمونه هایی است که انسان از نیاکان به یادگار دارد. هنر و ادبیات از طریق آرکی تایپ به تاریخ قدیم همه افراد بشر می پیوندد و هر خواننده ای به نوعی خود را ناخودآگاه در آن باز می یابد. بین اندیشه های ناب حافظ و مقوله های روان شناسی یونگ رابطه ای ظریف وجود دارد. کهن الگوهای مهم دیوان حافظ عبارتند از : آنیما، پیرفرزانه، سایه، نقاب، خلقت، جاودانگی، جان، بخت، آرمان شهر و آتش. این مقاله فتح بابی است برای پی گیری ادبا و فضلای فرهیخته.

کلیدواژه ها:

Jung ، Collective Unconscious ، Archetype ، Hafiz ، یونگ ، ناخودآگاه جمعی ، کهن الگو ، حافظ.