بررسی مفهوم تعلیق اخلاقی از نگاه مولوی و ویلیام جیمز
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 5، شماره: 17
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 141
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-5-17_002
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
جلال الدین محمد بلخی که از بزرگترین شاعران وبرجسته ترین متفکران جهان است،در کتاب تعلیمی خود،«مثنوی معنوی»از عالی ترین مفاهیم عرفانی و اخلاقی سخن گفته است. اخلاق مقدمه ورود به سیروسلوک عرفانی می باشد و مباحث اخلاقی حجم عظیمی از کتاب مثنوی را تشکیل می دهد. واز آنجا که مولوی در القای موثر این مباحث از روش داستان پردازی بهره می جوید ، همین امر نیز سبب ماندگاری و پویایی این مباحث اخلاقی در مثنوی گشته است. مساله تعلیق اخلاقی یکی از این مباحث می باشد که البته مولوی قرائت و خوانشی نو و بی نظیر از آن ارائه می نماید. با توجه به این که ویلیام جیمز فیلسوف عمل گراروان شناس تجربی واقع گرا نیز یکی از کسانی است که در آثار خود به این موضوع پرداخته است؛ مقاله حاضر به بررسی تطبیقی این مساله در نگاه این دو متفکر می پردازد.
کلیدواژه ها:
Philosophy of Ethics ، Ethics ، Ethical Withhold ، Acceptance ، Non-acceptance ، فلسفه اخلاق ، اخلاق ، تعلیق اخلاقی ، پذیرش ، عدم پذیرش
نویسندگان