مشرب شاعران سبک هندی
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 6، شماره: 22
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-6-22_008
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
هر مکتب ادبی دارای یک ایدئولوژی غالب است که عموما در هیات نمادها یا اصطلاحات هرمونتیکی پربسامد متجلی می شود؛ دو اصطلاح تامل برانگیز «صلح کل» و «وسعت مشرب» که نمود بسیاری در شعر شاعران سبک هندی، چون صائب، بیدل، طالب، فیضی و عوفی و... دارد، از جمله چنین اصطلاحاتی است. بررسی نمودهای این دو اصطلاح پرتکرار، آگاهی های فراوانی در زمینه هستی شناسی این مکتب ادبی و از جمله تناظر آن با پلورالیسم دینی در اختیار می گذارد. این مقاله به معرفی و ارزیابی هرمنوتیکی «صلح کل» و «وسعت مشرب» مطرح در شعر شاعران سبک هندی، در سه سطح ۱.خاستگاه اصلی این دو اصطلاح، علل پیدایش و اهداف آن؛ ۲.ریشه یابی آن در اندیشه ها و مکاتب فکری پیشین؛ ۳.تطبیق این دو اصطلاح با مکاتب فکری نوین و به طور اخص مکتب پلورالیسم می پردازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان