ویژگی های آیرونیک زبان و شخصیت شمس تبریزی
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 8، شماره: 31
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 105
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-8-31_002
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
آیرونی از شگردهایی است که در افزایش تاثیر و عمق سخن کاربرد دارد. با توجه به پیشینه طولانی این شیوه، آیرونی به شیوه های مختلف در متون به ک ارگرفته شده است.
مطالعات ادبی و فلسفی، گستره ظهور آیرونی را بسیار فراتر از ساختار زبانی اثر نشان داده است. مقاله پیش رو به بررسی شیوه ای در اندیشه و نگاه و زبان شمس پرداخته که ویژگی هایی آیرونیک دارد و در عین حال دقیقا متناظر با آنچه در تعاریف مشهور از آیرونی آمده نیست. مقالات شمس از متونی است که برجستگی هایی خاص از نظر وجوه آیرونیک دارد، به شکلی که می توان انواع گوناگونی از آیرونی های مشهور را در آن یافت.اما ظهور آیرونی در مقالات شمس در سطحی فراتر از یک شگرد بلاغی یا فنی ادبی هنری مطرح است. چنان که انواع گوناگونی از آیرونی های غیر کلامی همچون آیرونی سقراطی و آیرونی فلسفی نیز در آن وجود دارد. علاوه بر وجود انواعی از آیرون یهایی مشهورکلامی و غیرکلامی، در مقالاتنوعی خاص از آیرونی وجود دارد که نم یتوان تعریفی روشن برای آن بدست داد؛ آیرونی ای که برآمده از شیوه خاص زندگانی و شخصیت شمس است و گونه ای از آیرونی عملی.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا آقایانی چاوشی
دانش آموخته دکتری دانشگاه الزهرا، مدرس زبان و ادبیات فارسی