تحلیل و بررسی داستان «دژ هوش ربا» در مثنوی معنوی بر اساس الگوی کنشگرای گرماس
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 11، شماره: 42
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 156
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-11-42_005
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
داستان «دژ هوش ربا» یا «قلعه ذات الصور» داستانی است که مولانا آن را با محوریت سفر سه شهزاده برای دیدار دختر شاه چین به نظم می کشد. الگوی کنشگرای گرماس با نگرشی جامع می تواند نقش هر یک از شخصیت های این داستان را به دقت در سه محور میل و انتقال و قدرت به نمایش بگذارد. موضوع اصلی این داستان عشق ورزیدن شاهزادگان به دختر شاه چین و تلاش آن ها برای رسیدن به اوست. در محور میل، کنشگران اصلی سه شهزاده هستند و آنچه باعث می شود شاهزادگان تلاش کنند تا به این هدف نائل شوند، دلدادگی و تسخیر شدن چشم و دلشان است. در محور انتقال، سخن پدر شهزادگان، مایه ترغیب سه شهزاده برای رفتن به قلعه است. در محور قدرت، اولین یاریگر شاهزادگان، نیروی عشق و مهم ترین بازدارنده ها عقل محوری به جای عشق ورزی و خودخواهی و خودپسندی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیدرضا اکبری
Zahedan branch, Islamic Azad University
احمد رضا کیخای فرزانه
azad univercty of zahedan
مصطفی سالاری
Zahedan branch, Islamic Azad University
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :