مسائل مربوط به آموزش مجازی دانشجویان رشته های پزشکی در دوران کووید ۱۹ (محور کنگره: جایگاه آموزش مجازی در فرآیندهای آموزش بالینی)
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 141
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ENEIMED04_026
تاریخ نمایه سازی: 25 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: بیماری همه گیر COVID-۱۹ دانشگاه های جهان را مجبور کرد تا کلاسهای آموزشی خود را به طور نامحدود تعطیل کرده و فعالیت های آموزشی را بر روی پلتفرم های آنلاین منتقل کنند. بسیاری از دانشگاه های علوم پزشکی به دلیل جلوگیری از انتشار بیماری و کاهش بار بالای کاری در بخش های بیمارستانی، دانشجویان را از محیط های دانشگاهی و بالینی خارج کرده و آنها را به سمت آموزش مجازی هدایت نمودند.روش کار: مطالعات انجام شده از سال ۱۳۹۸ در پایگاه های اطلاعاتی,Pubmed, scopuse ,scholar,springer, Google Scholar , جمع آوری شد و درنهایت ۱۰ مقاله از میان ۴۰ مقاله براساس معیارهای ورود مطالعه حاضر انتخاب شد.یافته ها: مرور مطالعات نشان می دهد که مسائل و مشکلات مربوط به آموزش مجازی در دوران کووید ۱۹ به ۵ دسته ی اصلی تقسیم می شوند که شامل مسائل مربوط به دانشجویان واساتید، تجهیزات آموزشی، یادگیری، ارزیابی دانشجویان، و مسائل مربوط به اینترنت می باشد.نتیجه گیری: برنامه ریزی دقیق تر و موثر تر در آموزش مجازی می تواند کمک شایانی به پیشرفت و آموزش بهتر دانشجویان رشته های پزشکی کند.پیام برای سیاست گذاران: توسعه و تمرکز بر روش هایی که بیشترین تاثیر را در آموزش مجازی بر یادگیری دانشجویان دارند مانند طراحی و آماده سازی برنامه های ویژه آموزش مجازی به ویژه جهت یادگیری آموزش بالینی در دانشجویان رشته های پزشکی می تواند کمک کننده باشد. آموزش آنلاین می تواند فرصتی جهت توسعه و ارتقاء آموزش مجازی و استفاده از فناوری های نوین باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرجان هوایی
دانشجوی دکترای تخصصی، بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
لیلا علیزاده نیازی
دانشجوی دکترای تخصصی، بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
الناز حاجی رفیعی
دانشجوی دکترای تخصصی، بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران