جایگاه آموزش مجازی برای آموزش بالینی در دانشکده های پرستاری مامایی: مروری روایتی (محور کنگره: جایگاه آموزش مجازی در فرایندهای آموزش بالینی)
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 200
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ENEIMED04_005
تاریخ نمایه سازی: 25 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: از زمان شیوع بیماری Covid ۱۹، دانشکده های پرستاری مامایی به دنبال راه هایی برای جایگزینی آموزش بالینی به صورت مجازی بوده اند لذا هدف از این مطالعه دستیابی به شواهد موجود در مورد استفاده از دنیای مجازی به عنوان یک ابزار آموزشی در آموزش بالینی در این دانشکده هاست.روش کار: این پژوهش یک مرور روایتی است که از مقالات مروری مرتبط منتشرشده تا سال ۲۰۲۱ در پایگاه های PubMed، web of science، Scopus، SID، Magiran و موتور جستجوی Google scholar انجام شد. جستجوها محدود به مقالات مروری به زبان انگلیسی و فارسی شد. ۱۷۳۸ مقاله مروری توسط دو محقق بر اساس دستورالعمل Prisma غربالگری شدند. یافته ها: پس از غربالگری ۱۳۸ مقاله با متن کامل برای واجد شرایط بودن درنهایت بیست وسه مقاله مروری در بررسی نهایی گنجانده شد. ۷ مقاله مروری در مورد جایگاه شبیه سازی در آموزش بالینی، ۶ مورداستفاده از موبایل،، ۵ مطالعه در مورد عبارت کلی یادگیری الکترونیکی، ۴ مقاله در مورد ویدیو و ۱ مطالعه در مورد روزنامه نگاری آنلاین (استفاده از وب) نگارش شده بود. شش موضوع اصلی در مورد تاثیرات مثبت استفاده از آموزش مجازی در بالین از محتوای مقاله ها استخراج گردید: (۱) بهبود عملکرد و تفکر نقادانه به همراه افزایش تجربه دانشجویان، (۲) بهبود اعتمادبه نفس بالینی دانشجویان، (۳) کاهش اضطراب، (۴) کسب و افزایش دانش نظری، و (۵) نگرش مثبت فراگیران نسبت به یادگیری، (۶) ارتقا ایمنی بیماران. مطالعات ارائه آموزش مجازی را منوط به واقع بینانه بودن، معتبر بودن و از طرفی مناسب بودن ازلحاظ فرهنگی می دانند. در مورد چالش های مربوط به آموزش مجازی مواردی چون مدیریت و اطلاع رسانی، داده های محدود در مورد اثربخشی، محدودیت استفاده از برخی دستگاه ها در محیط بالینی(موبایل، لب تاپ و....) و هزینه های به کارگیری آن در متون اشاره شده است.نتیجه گیری: بررسی مطالعات نشان می دهد که مطالعات در حوزه به کارگیری آموزش مجازی در پرستاری بسیار کمتر از سایر تخصص ها مانند پزشکی هست. در مقالات موجود در اکثر موارد اثربخشی آموزش مجازی به طور مستقل ارزیابی شده است. لذا مطالعات تجربی با دقت بیشتر شامل تجزیه وتحلیل هزینه و فایده ها و استفاده از روش های ترکیبی در آموزش بالینی پرستاری هست باید انجام گیرد. تا نتایج و اطلاعات جامع تری برای کمک به توسعه دهندگان برنامه درسی برای انتخاب آگاهانه در طراحی برنامه درسی ارائه گردد. پیام برای سیاست گذاران: بررسی ها نشان می دهد که استفاده از آموزش مجازی در کنار سایر روش های آموزشی اثر مثبتی در جنبه های ذکرشده خواهد داشت بااین حال برای به کارگیری از دنیای مجازی در بالین مطالعات دقیق تری موردنیاز است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدحسین رفیعی
دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
مژگان لطفی
دانشیار گروه پرستاری داخلی جراحی- اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
سیدمحمدمهدی مهدوی نور
دانشجوی کارشناسی تکنولوژی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
مسلم بیرامی
دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران