ارتباط بین اندازه گیری های محیطی و حجمی بازو در تشخیص لنف ادم مرتبط با سرطان پستان

مقدمه: حجم سنجی با جابه جایی آب و اندازه گیری محیطی شیوه های رایج در تشخیص لنف ادم هستند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین شاخص های اندازه گیری های محیطی و حجمی در مبتلایان به لنف ادم مرتبط با سرطان پستان بود.  روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر در مبتلایان به لنف ادم مرتبط با سرطان پستان مراجعه کننده به یک کلینیک درمان لنف ادم در تهران از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۸ بود. مشخصات جمعیت شناختی، اندازه گیری های محیطی (۷ نقطه در طول اندام فوقانی) و حجمی (شیوه جابه جایی آب) دست سالم و مبتلای بیماران از پرونده پزشکی استخراج شد. اختلاف اندازه محیطی >۲ یا ≥۲ سانتی متر بین اندام ها در هریک از هفت نقطه، اختلاف اندازه محیطی >۵ یا ≥۵ سانتیمتر در مجموع نقاط اندازه گیری شده بین اندام ها، اختلاف حجم >۱۰ و ≥۱۰ درصد، >۲۰۰ و ≥۲۰۰میلی لیتر بین اندام ها، بررسی شدند. ارتباط بین انواع شاخص ها با ضریب توافق کاپا اندازه گیری و میزان دقت اندازه گیری های محیطی در مقایسه با حجمی آنالیز شد. یافته ها: اطلاعات ۴۶۴۷ اندازه گیری حجمی و محیطی بررسی شد. شاخص >۲ با <۵ سانتیمتر (۷۲۰/۰=Kappa) و شاخص محیطی <۲ سانتیمتر با حجمی <۱۰ % (۶۲۸/۰=Kappa) بیشترین میزان توافق را نشان داد. بالاترین میزان ارتباط بین شاخص های <۲ سانتیمتر و <۲۰۰ میلی لیتر (۲۹۶/۰R۲=) بود. با در نظر گرفتن اختلاف حجم >۲۰۰ میلی لیتر به عنوان شاخص استاندارد، شاخص ≥۲ سانتیمتر نسبت به سایر مقیاس ها بیشترین حساسیت (۷۴/۹۰%) و دقت (۱۹/۸۳%) را داشت. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن نقطه برش حجمی >۲۰۰ میلی لیتر به عنوان شاخص استاندارد حجم سنجی، بیشترین میزان حساسیت و دقت مربوط به شاخص محیطی ≥۲ سانتیمتر بود. حدود ۳۰% از حجم ادم با متغیر اندازه گیری محیطی قابل پیش بینی بود لذا بررسی سایر عوامل احتمالی تاثیرگذار در برآورد حجم ادم در مطالعات آتی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

Breast cancer ، Lymphedema ، Circumference ، Volumetric ، Measurement ، سرطان پستان ، لنف ادم ، اندام فوقانی ، محیطی ، حجمی ، اندازه گیری