رجوع به داوری تجاری بین المللی در پی اختلافات حاصل از قراردادهای بین المللی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رجوع به داوری تجاری بین المللی در پی اختلافات حاصل از قراردادهای بین المللی انجام شده است داوری تجاری بین المللی امروزه، به عنوان اصلی ترین طریقه حل وفصل مسالمت آمیز اختلافات تجاری در عرصه بین المللی شناخته می شود و تجار بین المللی، به دلیل مزایای فراوان این روش و برتری آن بر مراجعه به دادگاه های داخلی، به ویژه امکان گسترده اجرای رای صادره بر اساس کنوانسیون راجع به شناسایی و اجرای آرای داوری خارجی از آن استقبال زیادی می نمایند. ارجاع به داوری بین المللی، باید بر اساس توافق طرفین باشد و آنان می توانند در ضمن قرارداد اصلی و از طریق شرط داوری و یا به موجب قرارداد مستقل، حل وفصل اختلافات خود را به داوری احاله دهند. بااین وجود، متخصصان داوری بین المللی به طرفین، توصیه می کنند که در موافقت نامه داوری، در باب برخی از موضوعاتی که می تواند واجد آثار حقوقی مهم باشد، به ویژه تعیین مقر، اتخاذ تصمیم نمایند. عدم تعیین مقر توسط طرفین موجب می شود که در داوری های موردی، هیئت داوری رسیدگی کننده به اختلاف و در داوری های سازمانی، احتمالا، قواعد سازمان داوری و یا خود سازمان داوری ناظر، تعیین آن را بر عهده گیرند. این امر سبب می شود که سرنوشت بسیاری از مسائل مهم حقوقی نامعلوم گشته و امکان پیش بینی طرفین نسبت به نحوه رسیدگی و یا نتیجه کار مختل گردد.

کلیدواژه ها:

داوری ، داوری تجاری بین المللی ، قانون نمونه آنسیترال ، اختلافات ، قراردادهای بین المللی