بهینه سازی زمان ژله ای شدن هیدروژل های حساس به دمای کیتوسان/گلیسرول فسفات جهت رهایش انسولین

دیابت شایع ترین بیماری متابولیک در جهان است که عوارض آن تمام ارگان های بدن را درگیر می کند. رایج ترین روش درمان، تزریقات متعدد روزانه انسولین می باشد که این تجویز سنتی باعث ایجاد نوساناتی در غلظتپلاسمایی انسولین در خون می شود. به گونه ای که پس از هر بار مصرف دارو، غلظت آن ناگهان در جریان خون افزایش و سپس بر اثر متابولیسم و یا دفع دارو به تدریج کاهش می یابد. یکی از راههای ثابت نگه داشتنغلظت انسولین برای مدت طولانی در بدن بیمار استفاده از سامانه ی حساس به دمای کیتوسان/بتا-گلیسرول فسفات می باشد. این سامانه در دمای اتاق به صورت محلول بوده و با تزریق به بدن بصورت ژل در می آید