بررسی جایگا فرم های ارگانیک در معماری بیونیک در معماری معاصر

استفاده ازفرم های ار گانیک در معماری معاصر یکی از روش های نوین طراحی معماری است که توجه معماران را به خودجلب نموده است. استفاده از طبیعت و ویژگی های آن و به نوعی با زگشت به طبیعت یکی از روش هایی است که موجبدرک آرامش، امنیت و حس تعلق را با اسان القا می کند. یکی از راهکارهای مهم طراحی چه در معماری و یا سایر علومو هنرها، الگو گرفتن از طبیعت بوده است. معماران و طراحان ساختمان معتقدند که طرح های الهام گرفته از طبیعت،می تواند به کاهش صدمات زیست محیطی ناشی از ساختمان ها کمک شایانی کند. بیونیک که به آن بیومتریک یامهندسی خلاق زیستی هم می گویند کاربرد سامانه ها و روش های بیولوژیکال موجود در طبیعت در سیستم هایمهندسی و فناوری های مدرن است و مهم ترین چیز برای معماری بیونیک آن است که ساختمان بتواند زنده بودن خودر القاء کند. هدف از این مقاله بررسی جایگاه فرم های ارگانیک در معماری بیونیک در معماری معاصر است. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه ای و بر اساس تحلیل محتوا به گردآوری و تحلیل داده ها میپردازد. نتایج این تحقیق نشان داد که در معماری معاصر، معماران می توانند با الگوبرداری از فرم های ارگانیک در معماری بیونیک آثاری همسو با طبیعت خلق کنند تا کمتر آسیبی به محیط زیست وارد شود.

کلیدواژه ها:

فرم های ارگانیک ، معماری بیونیک ، طراحی ، طبیعت معاصر