بررسی عوامل تاثیرگذار بر معماری پا یدار و رابطه آن با معماری سنتی

توسعه پایدار از چند دهه اخیر در تمام کشورهای دنیا از اهمیت ویژه ای برخوردار گشته و پرداختن به آن در همهحیطه ها به عنوان یک مهم تلقی می گردد. بررسی ها پیرامون معماری گذشته ایران نشان می دهد که این ساختارهمواره همگام با اصول و شاخصه های توسعه پایدار عمل می نموده و به بهترین شکل به تمام جنبه های توسعهپایدار از جمله شاخصه زیست محیطی پاسخ داده است و به طور کلی این رویکرد نه تنها در کل بنا بلکه در بخشها و جزییات بنا نیز رعایت می شده است و وابسته به تکنیک ها و اصولی در معماری گذشته بوده است. معماریبومی از گذشته مد نظر معماران بوده و امروزه نیز این امر نباید نادیه گرفته شود. از طرفی مصالح سنتی و بومیبسیاری از شاخصه های مصالح پایدار را دارند. رابطه معماری پایدار و معماری سنتی ، به طور کلی امری بدیهیفرض می شود ، اما عدم وجود یک چارچوب ساختاری برای این موضوع کاربرد پذیری معماری بومی را برای ایجادپایداری در معماری معاصر با چالش موجاه می کند. در این بین تالش متخصصان بخش ساختمان برای ابداع و بهکارگیری مصالح ساختمانی و روش های طراحی و تولید و اجرا براساس حفظ محیط زیست در قالب توسعه پایداررا در سطح جامعه براساس سالمت بشر ، بهره وری و رفاه ، بیان می کنند. هدف این مقاله شناخت عوامل تاثیرگذاربر معماری پایدار و رابطه آن با معماری سنتی می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری سنتی ، طراحی ، ساخت و ساز پایدار ، پایداری