تحلیل پیکره بندی فضایی خانه های رشت (مورد مطالعاتی: خانه های بافت قدیم شهر رشت)

نیاز به سرپناه از جمله نیازهای اساسی بشر است. ساخت مسکن با هدف تامین این نیاز همواره در دوره های مختلفتاریخی انجام شده است. عوامل متعددی در طراحی مسکن تاثیرگذار هستند. چگونگی جانمایی و ارتباط میان عناصر وفضاهای معماری پیکره فضایی ابنیه را شکل میدهند. رعایت اصول در جانمایی و ارتباط صحیح میان عناصر و فضاهایمعماری موجب خلق فضای مسکونی با کیفیت میشود. هدف پژوهش آشنایی با پیکره بندی فضایی خانه های رشت دربافت قدیمی است. سوال اصلی پژوهش این است که پیکره فضایی خانه های رشت در دوره ی تاریخی تعیین شده چگونهبوده است. بخش تئوری پژوهش با مطالعات کتب و مقالات انجام شد. براساس گونه شناسی های انجام شده نمونه هاییانتخاب گردید. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی میباشد. باتوجه به مبانی نظری شیوه های تعریف، ترکیب و نمایش فضا در چهار نمونه موردی بررسی گردید و برای هر یک نمودار توجیهی ترسیم شد. نتایج حاصل نشان میدهد که ایوان بهعنوان فضای بینابینی بیشترین ارتباط را با سایر فضاها دارد که تاکیدی بر اهمیت نقش ایوان در جانمایی فضاهاست. درنمودارها اتاق در عمق بیشتری نسبت به ورودی ها تعریف شده که دلیل آن عرصه بندی عمومی و خصوصی است که درجانمایی فضاهای خصوصیتر در عمق بیشتر تعریف می گردد.

کلیدواژه ها:

پیکره بندی فضا ، ایوان ، عناصر معماری ، ترکیب فضا ، خانه