تعیین مولفه های مناسب معماری میانافزا به عنوان یک راهکار جهت احیاء بافت های تاریخی

یکی از راهکارهای احیا ء در بافت های تاریخی معماری میان افزا می باشد به واسطه معماری میان افزا و ساخت به این روشاز طرفی یک همنشینی تازه میان عناصر موجود و بناهای جدید شکل می گیرد و از طرفی دیگر از فرسوده شدن بیش ازحد بافت به واسطه احیاء جلوگیری میشود. با توجه به اینکه روشهای ساخت در معماری میان افزا تفاوت های چشمگیریبا هم دارند انتخاب روش مناسب معماری میان افزا در بافت های تاریخی حایز اهمیت فراوان است. از سویی ساخت در بافت-های تاریخی به لحاظ دورهی زمانی، همدوره ی سایر بناهای پیرامون نیست و همین امر موجب میشود تاثیر و تاثری میاندانه های موجود و ساخت وسازهای میان افزا برقرار شود که محل بروز چالش هایی است که با دقت فراوان باید قبل از انتخابروش ساخت، بافت تاریخی مورد بررسی و موشکافی قرار گیرد و مولفه های تاثیر گذار به درستی شناسایی و در بنای میان-افزا حل و فصل گردد. هدف از این پژوهش: تعیین مولفه های معماری میان افزا به عنوان یک راهکار جهت احیاء بافت هایتاریخی است و روش پژوهش از نوع توصیفی _ تحلیلی و مورد پژوهی است و موضوع پژوهش از نظر هدف کاربردی وتوسعه ای است. نتیجه گیری که در پی بررسی مولفه های معماری میان ا فزا و تدقیق در بافت های تاریخی و شناخت احیاءمیسر گردید اهمیت شناخت روشهای ساخت در معماری میان افزا را مشخص نموده و میتوان این گونه برداشت کرد کهتقلید صرف یک راه حل پیش پا افتاده و سبک است و تنها راه حل خلاقانه که منجر به یک طراحی موفق خواهد شدشناخت ویژگی های کالبدی و فرهنگی بافت تاریخی قبل از طراحی و انتخاب روش ساخت در معماری میان افزا است.

کلیدواژه ها:

معماری میان افزا ، احیاء ، بافت های تاریخی