مطالعه مدیریت ریسک پروژه های توسعه زیرساخت های حمل ونقل کشور با رویکرد استاندارد PMBOK (مطالعه موردی: راه سازی محور شهر هشجین- فیروزآباد)

موفقیت یا شکست پروژه ها تا حد زیادی بستگی به توانایی ذی نفعان در تعیین انتظارات، شناسایی نقش ها ومسئولیت های برای مدیریت ریسک ها و متعادل کردن آن ها دارد. نکته مهم این است که توزیع ریسک ها در محیط پروژهبه گروهی اختصاص داده شود که توانایی مدیریت و کنترل آن را داشته باشد. با توجه به اینکه روند اجرای پروژه قبل ازشروع آن، مشخص و مسیر کار به وضوح تعیین می گردد، لذا برای جلوگیری از درگیر شدن لایه های اجرایی بهتر استقبل از شروع پروژه ریسک ها شناسایی شوند تا در صورت مواجه با ریسک ها بتوان پاسخ های مناسبی برنامه ریزی کرد.وجود ریسک و عدم قطعیت در پروژه ها موجب کاهش دقت در تخمین مناسب اهداف شده و از کارایی پروژه می کاهدبنابراین نیاز به شناخت و مدیریت ریسک کاملا واضح و ضروری می باشد. دلیل اصلی شکست در پروژه ها به عدم تواناییدر شناسایی، ارزیابی و کنترل موثر ریسک بوده است. مدیریت ریسک که خود از فرایندهای مدیریت پروژه بوده شاملفرایندهای تعریف عدم قطعیت ها، شناسایی ریسک، ارزیابی کمی و کنترل ریسک است. هدف از برنامه ریزی مدیریتریسک استفاده بهینه از امکانات داخلی و پیرامونی پروژه برای دست یابی به اهداف از پیش تعیین شده در پروژه می باشد.در این مقاله با بررسی ریسک های پروژه راه سازی محور شهر هشجین – فیروزکوه ابتدا عدم قطعیت های مطرح در پروژهبررسی گردید. سپس شناسایی و تعریف منشاها و علت وقوع ریسک ها ارزیابی شدند همچنین مصادیق معیارهای ریسکدر پروژه، تحلیل کیفی ریسک ها نیز صورت پذیرفته است، که درنتیجه با رتبه بندی ریسک ها، ده ریسک برتر در پروژه،زمان احتمالی وقوع ریسک ها، سازمان های ایجادکننده ریسک و سازمان های در معرض ریسک معرفی گردید.

کلیدواژه ها:

پروژه های زیربنایی ، مدیریت ریسک ، استاندارد PMBOK ، عدم قطعیت ، پروژه های راه سازی