مروری بر روش های تولید بتن سبز و پیشرفت های اخیر در این حوزه

بتن سبز به بتنی گفته میشود که برای تامین تمام یا بخشی از مواد تشکیل دهنده خود، از مواد زاید یا بازیافتی استفاده میکند و فرآیندتولید آن منجر به تخریب محیط زیست نمیشود. این نوع بتن، دارای عملکرد بالا و پایداری در چرخه حیاط است. بتن سبز انواع مختلفیمانند: بتن ژئوپلیمری، بتن خاکستر با حجم بالا و ... دارد. در این زمینه میتوان به نوع جدیدی از مصالح ساختمانی سبز که اخیرا در قالببتن پذیرنده زیستی تولید شده است نیز اشاره نمود. مهمترین مزایای بتن سبز شامل کارایی بهتر در مقایسه با بتن معمولی، کاهش انتشاردی اکسید کربن از فرآیند تولید بتن و کاهش حجم زباله های صنعتی است. در سالهای اخیر پیشرفت های متعددی در حوزه بتن سبز رخداده است. این فرآیند جایگزینی، به شکل جزئی یا کلی در اجزای مختلف بتن با مواد پایدار جایگزین، صورت گرفته است. این ابتکارات بهصورت جداگانه یا در ترکیب با سایر ابتکارات سبز مورد استفاده قرار گرفته اند. پیشرفت های اخیر در حوزه تولید بتن سبز شامل استفاده ازسیمان تکمیلی بهعنوان جایگزین جزئی سیمان پرتلند معمولی (OPC)، بایندرهای فعال شده با محلول قلیایی، سیمان های جایگزین ومواد زاید به عنوان سنگدانه در بتن میباشد. به طور کلی، تولید بتن سبز نه تنها برای ایجاد یک زیرساخت پایدار و مقاوم مفید است، درپاسخگویی به تقاضای آتی برای تامین بتن نیز کمک میکند. این مسئله کمک شایانی به توسعه صنعت ساخت و شهرنشینی خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

بتن سبز ، ساخت و ساز پایدار ، بتن پذیرنده زیستی ، توسعه سبز