مقایسه اثر بخشی خانواده درمانی ساختاری و ایماگو تراپی بر باورهای غیرمنطقی و ناسازگاری زناشویی بین زوجین در پسا کرونا

هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی خانواده درمانی ساختاری و ایماگوتراپی بر باورهای غیر منطقی و ناسازگاری زناشویی در پسا کرونا بود. جامعه آماری پژوهش، زوجین در سال های اول ازدواج مراجعه کننده به مراکز مشاوره دادگاه های شهرستان شیراز بودند که ۹۰ نفر از آنان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در ۳ گروه ۳۰ نفره (هر گروه شامل ۱۵ نفر زن و ۱۵ نفر مرد) خانواده درمانی ساختاری، ایماگو تراپی و گروه کنترل قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از آزمون باورهای غیرمنطقی جونز(۶۹-۱۸۶۸) و پرسشنامه ناسازگاری زناشویی اسپانیر(۱۹۷۶)استفاده شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. گروه های آزمایش تحت خانواده درمانی ساختاری و ایماگوتراپی (۸ جلسه ۲ ساعته) قرار گرفتند و پس از ۲ ماه مرحله پیگیری انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرا گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که هر دو رویکرد های خانواده درمانی ساختاری و ایماگو تراپی، برکاهش ناسازگاری و باورهای غیرمنطقی زوجین تاثیرگذار هستند.

کلیدواژه ها:

باورهای غیرمنطقی ، ناسازگاری زناشویی ، خانواده درمانی ساختاری ، ایماگو تراپی ، زوجین در پسا کرونا