درک و تجربه مادران از بارداری پرخطر و تاثیر آن بر فرزندآوری در آینده: یک تحلیل محتوای کیفی

مقدمه: مادران با بارداری پر خطر، علاوه بر مشکلات طبی، مشکلات رفتاری، عاطفی و احساسی را تجربه میکنند و بارداری آنها بااختلال در زندگی شخصی، خانوادگی و نارسایی در ایفای نقش آنها در خانواده همراه میگردد. لکن تاثیر آن بر رفتارهای باروری وفرزندآوری نامشخص است. لذا پژوهش حاضر با هدف تبیین درک و تجربه مادران از بارداری پرخطر و تاثیر آن بر فرزندآوری درآینده انجام شد.مواد و روشها: مطالعه کیفی از نوع تحلیل محتوا بود که جامعه پژوهش کلیه مادران با بارداری پرخطر بود که نمونه گیری به روشمبتنی بر هدف انجام شد. محیط پژوهش بیمارستان های دولتی (قائم، ام البنین امام رضا) و خصوصی (مهر و پاستور) و مراکزبهداشتی درمانی (شماره ۳) شهر مشهد بود. اطلاعات از طریق مصاحبه جمع آوری گردید که با استفاده از راهنمای مصاحبه،مصاحبه انفرادی نیمه ساختار یافته و چهره به چهره انجام شد. مصاحبه ها بین ۷۵ تا ۳۰ دقیقه بطول انجامید. داده ها با ۲۴ مادر باردارپر خطر به اشباع رسید. تحلیل داده ها همزمان با گردآوری داده ها، به شیوه تحلیل محتوا به صورت قراردادی بر اساس روش گرانهایمو لاندمن (۲۰۰۴) انجام شد.یافته ها: پس از تحلیل داده ها سه طبقه اصلی ظهور یافت. شامل احساسات منفی در بارداری، بارداری پدیده ای ناخوشایند و قطعفرزندآوری بود.نتیجه گیری: در بارداری پرخطر احساسات غیر قابل تحمل نظیر شک، نگرانی و ترس، ناامنی و اضطراب، جایگزین احساس رضایتو شادمانی از مادرشدن می گردد و با افزایش سطح عدم اطمینان، فشارهای روانی بالاتر و درجاتی از ناخوشی همراه میگردد بطوریکهبر قصد فرزندآوری و رفتارهای باروی وی در آینده تاثیر میگذارد. لذا پیشنهاد میشود در مراقبت از مادران در شرایط بارداری پرخطرتمرکزشان بر روی خطرات جسمی ایجاد شده در بارداری محدود نباشد و از درک، احساس و تجربه شرایط خطر از جانب مادر غافلنگردند. در برنامه ها و استراتژی های مراقبت از مادران باردار با حاملگی پرخطر اولین گام در برنامه مراقبتی توجه به تمامی ابعادوجودی مادر، باشد و بنا را بر یک مراقبت زن محو قرار دهند. تا این گروه آسیب پذیر نیز بارداری را پدیدهای خوشایند تجربه کنندو رفتارهای مثبت باروری جایگزین رفتارهای منفی نگردد.

کلیدواژه ها:

بارداری ، پرخطر ، فرزندآوری