بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر مدل قصد رفتار بر نگرش زنان درمورد فرزند اوری

مقدمه: طی سالهای اخیر در سراسر جهان، فرزند آوری بیش از ارز شهای دیگر خانواده با دگرگونی مواجه شده است. کیفیتزندگی زناشویی ، مشکلات اقتصادی، انگیزه های باروری مثبت و منفی، خودکارآمدی درک شده مادری، تعداد خواهرا ن و باورهایمذهبی مرتبط به فرزند آوری بر فاصله بین ازدوا ج تا شروع بارور ی تاثیر داشته که منجر به تمایل زوجین به فرزند آوری کمتر و تاخیرانداختن آن است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر مدل قصد رفتار بر نگرش زنان درمورد فرزند اوریانجام شد.روش: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود که در سال ۱۳۹۹ در مراکز جامع سلامت شهرکوهدشت انجام گرفت. نمونه شامل ۶۴ نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز جامع خدمات سلامت بود که به روش تصادفی سازیانتخاب و به روش تخصیص تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. مداخله آموزشی با استفاده از سازه های مدل قصد رفتار درگروه آزموندرطی ۳ جلسه آموزشی انجام شد. ابزارهای جمع آوری داده ها، شامل مقیاس نگرش به باروری و فرزندآوری روان سنجی شده توسطباعزت و همکاران (۱۳۹۶) و پرسشنامه مشخصات فردی بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و در سطح معناداری کمتر از۰۵ / ۰ توصیف و تحلیل شدند.یافته ها: زنان در گروه آزمون با میانگین سن ۶۸ / ۶ ± ۶۳ / ۳۱ سال و در گروه کنترل با میانگین سن ۱۶ / ۶ ± ۰۰ / ۳۳ سال بودند. نتایجنشان داد که میانگین نمرات نگرش به باروری قبل از آموزش بین دو گروه تفاوت معنادار نداشت (P>۰/۰۵) اما بعد از آموزش درگروه مداخله به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (P<۰/۰۵). در مورد نرم انتزاعی، در گروه آزمون بیشترین فراوانی با ۳۰نفر (۰ / ۷۵ درصد) و در گروه کنترل بیشترین فراوانی با ۳۲ نفر (۰ / ۸۰ درصد) مربوط همسر مشاهده شد. آزمون دقیق فیشر تفاوتمعناداری در نرم انتزاعی زنان بین دو گروه نشان نداد(۲۵۳ / ۰ = p).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش و آگاه شدن زنان نسبت به ثمرات فرزندآوری، پیامدها و مشکلات تاخیر در فرزندآوری وتک فرزندی، می تواند باعث تغییر نگرش زنان نسبت به فرزندآوری شود.

کلیدواژه ها:

نگرش ، فرزند اوری ، زنان ، قصدرفتار