نگرش دانشجویان پزشکی به برنامه های درسی علوم پایه سنتی و ترکیبی

اهداف: بررسی نگرش دانشجویان رشته پزشکی به این رشته تحصیلی نقش موثری در برنامه ریزی های کشوری و ارزیابی برنامه های آموزشی دارد. این مطالعه با هدف تعیین نگرش دانشجویان نسبت به برنامه های آموزشی سنتی و ادغام یافته علوم پایه پزشکی، انجام شد. روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال ۱۳۹۰ در کلیه دانشجویان پزشکی دانشگاه های علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی انجام شد و ۲۰۰ دانشجوی پزشکی در مقطع کارورزی به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. دانشجویان منتخب از دانشگاه علوم پزشکی تهران در گروه برنامه آموزشی سنتی و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گروه برنامه آموزشی ادغامی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه خودایفا و استانداردشده برای تعیین نگرش دانشجویان پزشکی بود. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با نرم افزار SPSS ۱۷ و با استفاده از آزمون T مستقل برای مقایسه گویه های ۹گانه پرسش نامه در دو دانشگاه انجام شد. یافته ها: اختلاف معنی داری در نگرش دانشجویان دو دانشگاه علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی در گویه های ۱، ۳، ۴، ۵، ۷ و ۹ مشاهده نشد (۰۵/۰نگرش چندان مثبت نسبت به اهمیت واقعی علوم پایه، نسبت به آموزش علوم پایه به صورت ادغامی اشتیاق بیشتری دارند .

کلیدواژه ها:

Attitude ، Education ، Medical ، Medical Student ، Curriculum ، نگرش ، آموزش پزشکی ، دانشجوی پزشکی ، برنامه درسی