بررسی مقایسه ای نتایج ارزشیابی اساتید توسط دانشجویان دانشکده علوم پزشکی اسدآباد بر مبنای دو پروتکل اجرائی متفاوت در سال تحصیلی ۹۲-۹۳

اهداف: فرآیند ارزش یابی اساتید توسط دانشجویان به عنوان رایج ترین روش ارزیابی اساتید دارای نقاط قوت و ضعف فراوان در نحوه اجراست. هدف این مطالعه، بررسی همسانی نتایج ارزش یابی اساتید توسط دانشجویان براساس دو پروتکل مختلف بود. ابزار و روش ها: در این پژوهش مداخله ای در دانشکده علوم پزشکی اسدآباد در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲، تعداد ۱۷۴ دانشجو در در دو نیم سال تحصیلی متفاوت در مجموع ۲۶ مدرس را براساس دو روش "کاغذمبنا یک هفته قبل از اتمام نیم سال تحصیلی" (پروتکل الف) و "کامپیوترمبنا پس از برگزاری آزمون و ارایه نمره" (پروتکل ب) مورد ارزش یابی قرار دادند. پرسش نامه مورد استفاده، ابزار تعریف شده در دانشگاه علوم پزشکی همدان بود. داده ها با استفاده از نرم افزارهای Excel ۲۰۱۳ و SPSS ۲۰ و آزمون های T مستقل، T زوجی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نمرات در پروتکل الف (۷۳/۱۷±۹۹/۶۸) از میانگین نمرات در پروتکل ب (۴۰/۵±۷۸/۹۱) به طور معنی داری کمتر بود (۰۰۱/۰p<). در تمام گزاره ها، همبستگی بین نمرات در دو پروتکل اجرایی به لحاظ آماری معنی دار بود (۰۰۱/۰p<). بین میانگین نمره ارایه شده توسط دانشجویان براساس رشته تحصیلی بین دو پروتکل اختلاف معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰p>). نتیجه گیری: انجام ارزش یابی اساتید توسط دانشجویان با شیوه کاغذی و قبل از ارایه نمرات در مقایسه با روش کامپیوتری به هنگام ارایه نمرات مناسب تر است و منجر به قدرت تفریق بالاتری بین اساتید می شود.

کلیدواژه ها:

Program Evaluation ، Faculty ، Students ، Health Occupations ، ارزش یابی ، هیات علمی ، دانشجویان مشاغل بهداشت