مقایسه تاثیر تدریس به دو شیوه بحث گروهی دانشجومحور و سخنرانی بر میزان یادگیری دانشجویان مامایی

یادگیری واقعی متضمن استفاده از روش های تدریس مناسبی است که باعث شود دانشجویان با علاقه در فعالیت های یادگیری درگیر شده و تجارب یادگیری مفیدی را کسب نمایند. با توجه به این موارد، تجدید نظر در روش های سنتی تدریس و استفاده از سبک های نوین دانشجومحور از سوی سیستم های آموزشی ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه، مقایسه تاثیر تدریس به شیوه بحث گروهی دانشجومحور و شیوه سخنرانی بر میزان یادگیری دانشجویان مامایی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی در سال ۱۳۹۳، ۷۲ نفر از دانشجویان مامایی ترم سوم کارشناسی پیوسته دانشگاه آزاد اسلامی گرگان برای تدریس درس تئوری بالینی بارداری به دو شیوه سخنرانی و بحث گروهی به صورت سرشماری انتخاب شدند. آزمون نهایی پس از اتمام جلسات آموزشی و آزمون بررسی ماندگاری مطالب، ۸ هفته پس از اتمام جلسات آموزشی برگزار شد. داده ها با کمک نرم‎افزار SPSS ۱۶ و آزمون ناپارامتری ویلکاکسون مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نمرات کل جلسات در شیوه سخنرانی (۱۱/۸±۱۷/۴۵) و در شیوه بحث گروهی (۰۸/۱۰±۲۵/۵۷) دارای تفاوت آماری معنی دار بود (۰۰۰۱/۰=p). در بررسی ماندگاری مطالب پس از ۸ هفته نیز بین میانگین نمرات در دو شیوه سخنرانی (۹۰/۱۳±۵۰/۲۴) و بحث گروهی (۱۰/۱۳±۱۰/۳۵) تفاوت آماری معنی داری مشاهده شد (۰۰۰۱/۰=p). نتیجه گیری: آموزش به شیوه بحث گروهی دانشجومحور با رعایت استانداردهای مربوطه نسبت به شیوه سخنرانی تاثیر بیشتری بر میزان یادگیری دانشجویان مامایی دارد و از طرفی میزان ماندگاری اطلاعات نیز بالاتر است.

کلیدواژه ها:

Focus Groups ، Teaching Method ، Lectures ، Students ، Health Occupations ، بحث گروهی ، گروه کوچک ، سخنرانی ، روش تدریس ، دانشجوی مامایی