پیش بینی میزان عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه بر اساس مهارت های فراشناختی و خودنظم بخشی

زمینه و اهداف: این پژوهش باهدف تعیین رابطه مهارت های فراشناختی و خود نظم بخشی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی ۲۰۱۶-۲۰۱۵ انجام گرفت. روش بررسی: این پژوهش ازنظر هدف، پژوهشی کاربردی و ازنظر ماهیت همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی ۲۰۱۶-۲۰۱۵، به تعداد۵۰۷۰۷ نفر تشکیل دادند که از بین آن ها با استفاده از جدول MORGAN & KREJCIE و به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای متناسب با حجم تعداد ۳۸۲ نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها ، از ۳ پرسشنامه استاندار ارزیابی مهارت های فراشناختی، پرسشنامه خود نظم بخشی و پرسشنامه سنجش عملکرد تحصیلی استفاده شد بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها نیز از روش آمار استنباطی (رگرسیون گام به گام، آزمونDurbin-Watson) استفاده شد یافته ها: نتایج نشان داد که بین هر کدام از متغیرهای پیش بین (مهارتهای فراشناختی و خودنظم بخشی) با متغیر ملاک (عملکرد تحصیلی) معنادار مستقیم وجود رابطه دارد؛ همچنین مهارتهای فراشناختی قابلیت پیش بینی عملکرد تحصیلی را داشته است؛ این قابلیت پیش بینی برای مهارت خودنظم بخشی نیز معنادار بوده است. نتیجه گیری: شناخت شخص درباره تواناییهایش و آگاهی از راهبردهای شناختی و فراشناختی، باعث بهبود یادگیری و افزایش عملکرد تحصیلی می­گردد.

کلیدواژه ها:

Academic Performance ، Meta-Cognitive Skills ، Self-Regulation. ، خودنظم بخشی ، عملکرد تحصیلی ، مهارت­های فراشناختی